bugün

bazen hayattan bir beklentisi olan insanla aynı kaderi yaşayabilecek insandır.
(bkz: can sikintisindan yasamak)
depresyondaki insandır. öyle bir dibe vurmuştur ki yaşamak için yaşar, zevk almak için ya da mutlu olmak için değil. sürekli bir bekleyiştedir. sanki bir sihirli değnek değecek o da hayata dönecektir. oysa tek kurtarıcı kişinin kendisidir. ama kendisi uçurumun dibinde ölmektedir.
tek beklediği ölüm olan insandır .
godot u dahi beklemeyen insan.
hayattan artık zevk alamayan insandır kendileri.
bosuna yasiyordur.
tüm beklentileri bir bir elinden alınmış insandır... hayalleri, amaçları, doğruları, sevdikleri, sevenleri, özlediği, inandıkları vb. tüm şeyleri elinden alınmış insan... var mıdır böle insan? mutlaka vardır... yoksa insanlar neden 18-20 yaşında ya da 30-40 yaşında intihar etsin ki?
bu tip insanlar sokaklarda bizlerin yarattığı insanlardır. öylesine takılırlar ve yaptıkları tek iş milletten para dilenmektir. göz yaşları içinde onları izlersiniz. çok acı verir insana. kimi zaman bu insanların görüldüğü yerden kaçılmalıdır. çünkü bu insanlar insan öldürebilme yetisinin üst seviyelerinde dolaşmaktadır. en ufak bir şey için bile insan öldürebilirler.
depresyonunun dibine vurmuş insandır. acilen çıkması gerekmektedir.
umudunu kaybetmiş insandır..
nerden biliyoruz ki belki vardır.belki de cidden yoktur hayattan bir beklentisi. kendi halinde yaşar, kendine ait küçük bir evi, birde küçük bir uno arabası olsun ister ve ona yeterli gelecek kadar parası. başaka da bir beklentisi olmaz zaten bu insanın düşünmeden hareket eden insandır. aslında düşünmeye çalışıyordur ama başaramıyordur. belki de hayattan çok fiske yediği için bir beklentisi yoktur veyahut da artık monotonluğa alışmıştır, zaman zaman intihar etmeyi yada şehri terketmeyi bir köy kasabasında kendi halinde yaşamayı ister. asla boşa yaşamış bir insan değildir, illaki hayat ona bir oyun oynamış ve o da bezmiştir.
kazık yeme olasığını sıfırlamış insandır. hayalkırıklığı gibi bir duyguyu asla yaşamayacaktır.
yaşamayan insan.
güzel insandır. sakindir, rahattır. ne mutlu ne de mutsuzdur.

dışardan eve geldiğinde çok sıkışmışsa; rahatladıktan sonra yüzünde saatlerce hafif bir gülümsemeyle gezen insandır.

hoca türban girsin mi üniversiteye? sorularına. "kışın iyi de, sıcakta pişirir lan" diyen insandır.

dayak yedikten sonra büyük bir huzurla teselliyi soğuk yatakta bulan insandır.

zabıtadan kaçan simitçi ve zabıtayla beraber koşarak yere düşen simidi satıcıya yetiştiren insandır.

dolmuşunyanında koşup "müsait bi yerde kaptan..." diyen insandır.

aç kaldığında "aç yatan tok kalkar" deyip yatağa süzülen insandır.

belki o da hayata dair umutlu olmuştur bir zamanlar. hatta öss ye girmiş bir hayat sahibi olmayı düşlemiştir belki... ama zamanla kendinden soğutan hayata siktir çekip beklentisiz kalmayı öğrenmiştir. inadına yaşadığı için devrimcidir kendi içinde...

güzel insandır vesselam...
nirvana'ya ulasmis insandir.
(bkz: hayattan muaf)
ne için yaşadığı belli olmayan insandır. halbuki bana göre yaşamın devam ettirilebilmesinin temelinde belli bir amaca sahip olmak yatar. bu amaç elbette kişiden kişiye değişebilir, lakin anlamsızlıktan iyidir. bu amaç; hayata iz bırakmak derdinde olan kişilerin işidir. ve bence kutsal bir iştir.
bulutsuzluk özlemi'nin yine düştük yollara isimli parçasında bir yerlerde bu mevzuya çok güzel değinilmiştir. şöyle der nejat* pek bir güzel;

orada bir yer var ki
o yer bizim yerimizdir
iz bıraksak geçerken
bize yeter
umutlarını yıllar önce çöpe atmış, yeni bir sayfa açmaktan korkan insanın dezenforme hali. genellikle filmlerde çok iyi tasvir edilmiştir.
(#2984668)
ununu eleyip, eleğini asmış, pijamalarını giyip çoktan yatağına yatmış, ölümü ya da uyumayı bekleyen kişidir.
intihara meyilli olan kişidir. *
dönemsel bir durum olduğu umut edilmektedir. çünkü bu sıralar ;serenitytheone o insana örnektir. bazen diyorum gece yatsam sabah kalkamasam hiç hastalık eziyet çektirmeden..
hayatı değil, hayallerini yaşayan insandır. dakikalara kaptırmaz kendini, anın güzelliklerini keşfetmek ona yeter de artar bile.
ben. uzunca bir süredir mal gibi yaşamaktayım. (bkz: itiraf com) ama bu benim için süper bir durum değil. hani öyle anı yaşamak, her çiçekten bal almak gibi bi durum yok ortada. mal gibi evde oturup gündüz gündüz esra ceyhan'a bakıyorum falan. ancak hayattan hiçbir beklentisi olmayan insanın yapacağı bir şeydir mesela bu. neyse yazarken bile içime sıkıntı geldi...