bugün

bir konferans salonunda, epey kalabalık bir toplulugun önünde ezbere okudugun bir şiirin asla hatırlayamayacagına kanaat getirdigin mısrasını unuttugun anda mastikayı söylemeye başlamaktır.
en az ezbere okudugun şiirin hatırda kalan kısmı kadar da kıymetlidir hayat.
en az epey kalabalık bir topluluğun önünde mastikayı söyleyip oynamak kadar da keyiflidir hayatı tiye almak.
bir nevi emergency exit.
her üzüldüğünüzde hakkında "ulan bu sefer başaracağım, umurumda olmayacak hiçbir şey" dediğiniz ama hiç başaramadığınız şey.
hayatın düz olan kısmına bakarken, ters kısmını görebilmektir; sonrası çorap söküğü..
ipleri salmaktır. rüzgar nereye sürüklerse.
(bkz: ti ne lan)
+ hayat!
- efendim abi?
+ topsun oğlum.
- ?!?
+ eki eki.