hayata tutunmaya çalışıp

her seferinde daha da dibe batmaktan yoruldum.. insanlara devamli “iyiyim” demekten, mutlu imajı vermekten yoruldum.. Beni güçlü sandığınız için güçlü gibi davranmaktan yoruldum.. Yeni bir sayfa açıp sizin o sayfayı baştan sona kadar karalamanızdan yoruldum.. Yolda gördüğünüzde bana “neden mutsuzsun” demenizden yoruldum.. Üzüldüğümde sığınacak hiç kimsemin olmamasından yoruldum.. Düşünmekten yoruldum.. Mutlu olmaya çalışmaktan yoruldum.. Ben yorulmaktan bile yoruldum ama siz hayatıma “keşke”ler yerleştirmekten yorulmadınız.. Ondan battaniyeme sarılıp bütün gün uyuyuşum, ondan ellerimin çirkinliği, ondan beynimde ki binlerce soru, ondan morarmış göz altlarım..

Bırakın sevmeyin, battaniyem sever beni..