bugün

görsel
görsel

beyle.
Kötü geçiyor.
Tekeri patlak bir araba gibi.
Şu sıralar Uyuyarak geçiyor. Bir şey düşünmemenin en kestirme yolu bu.
Keşke hep çocuk kalsaydık gerçekten o zaman hayatla aramızda iyidi, güzel geçiniyoduk. Belki de hiç bir şeyin farkında değildik ondan öyle geliyordu. Büyüyünce anlıyor insan hayatın zorluklarıni gerçekten güzel geçirmeye başlıyor hayat.
Valla geçiyor ama nasıl geçiyor..
birazcık sakin zaman için yalvararak, akşama kadar ders çalışarak.
Geçmiyor.
Gerçekten bende hep kendime bu soruyu soruyorum. Kotu desen o kadar da kotu değil ama bi yandan da mutlu değilim.
Şu an nöbette.
bilmiyom ki.

ben neredeyim ve kimim.

aynam yok önümde bakamıyorum ruhuma..

çok bakma bana,

bu aralar ruh gibiyim..

'' şiiren ''
en azından hayattayız bu da bir şey be abi.
Biraz Durgun,
Yaşayamayacak kadar korkak..

Biraz Hasta,
Bir düzelemedim diye kendine kızacak kadar aptal,

Biraz da mutsuz,
Yananların hep geride kalan umutları olduğundan..
Sıkıcı. Arkadaşsız. Ama bazen de güzel ne biliyim.
görsel
Eğleniyor gibiyim.
Gibiyim...
görsel
Keskin, mavi ve hışırtılı.
çok stresli, yoğun ve yorucu geciyor yetisemiyorum.
geçiyor.
bir durum var. ipin ucundayım. bunun stresi ömrümden çalıyor. umarım sonu iyi olur.
her geçen gün daha ileriye tıpkı evren gibi.
hiçbir şey yapmamaya devam. en ufak bir katma değerim yok.
iş ev arası gidip geliyorum. Ara sıra içiyorum da düzeliyorum. Şu borçlarım bi bitsin alkol komasına gireceğim, belki hiç çıkamam o komadan ama acayip içesim var. Bu hayat ayık kafayla hiç çekilmiyor çünkü.