hayallere tutunmak

hayata pamuk ipliğiyle tutunmakdır... boşluklara sarılıp ağlamak gibidir... hayatın gerçeklerine direnememiş insanların bu gerçeklikten oldukça fazla sıkılıp "bizim hayallerimiz de var, gerçekleşmesi imkansın olsalar da" diye haykırıp yaptıkları ne güzel düştür...

hayatın hayallerden ibaret olduğunu düşünürler ta ki gerçeklerin acımasız sogukluğunu hissedene kadar...

eger o tutundugunuz ip koparsa, ki bu ip kopmaya mahkumdur, düsüsü cok aci verir.

gerçeklerde umduğunu bulamayan insanların yaptığıdır.
bir süre mutlu etse de insanı gerçeklerden kaçılmıyor..

hayallere tutundum,
gercekleri yuttum.
tuttundugum dallar beni mecnun eyledi,
leyla colde neylerdi?

lakin icinde leyla olmayan col de,
bana fazla manasiz geldi.

gittim, gittim leyla'nin hayali gozumde,
off, bu duvar ne ki simdi cin seddi yazmislar ustune.
hay ben senin gercekligini,
hayallerim hadi toplayin paramparca beni.

(bkz: hayalle yasayan kazurat içinde ölür)

ruhun karardığı keyifsiz zamanlarda, hayallerin ışığıyla yola devam etmek.

denize düşüp yılana sarılmaktan çok farklı değildir.

yaşamı geçerli kılan, insanı düşündükçe mutluluğa ulaştıran, ruha huzur veren küçük anlamlı kelimeler bütünü.