bugün

ya hayal kurmayan bünyedir ya da kronik hayal kırıklığı yaşamasından mütevellit baştan duruma kendini alıştırmış, kurduğu hayalin olmayacağını baştan kabullenmiş insandır.

ps: konuyla biraz alakasız olmakla beraber romantik film izlemenin yarattığı etkiden olsa gerek çağrıştı, yazmadan duramadım;
'hayalin kırığını batırır mıyım yüreğine?' diyor cevo şükufesine. sonra da denyoluğun, öküzlüğün kralını yapıyor. hayal kırıklığı hayal kuran bünyenin kaçınılmaz sonudur. bu mudur, budur ne yazık ki!