hatıra olsun diye saklanan garip nesneler

1- kız arkadaşımın bana yazdığı dil ve anlatım dersinin notları (aralarda hem canım kankime ait hem de kendi el yazım da var)

2- 2016'dan itibaren planlayıp video klasörüme katmaya başladığım ve sayısı her geçen gün artmaya devam eden şahane ötesi efsanevi nostaljik tv kayıtları (film, dizi, reklam, maç özeti, Haber ve magazin bültenleri ve dahası ve bir kısmını da "Nostalji Vakti" ve "nostalji zamanı"
youtube Kanallarımda paylaşıyorum)

3- geçen yaz arabanın kaputunda söktüğüm renault ve volkswagen arması (reno'da az kalsın paçayı kaptıracaktım ama ucuz yırttım ve vosvos'da çok dikkatli davrandım)

4- bir şirketten promosyon olarak gelen duvar saati (kendim gibi erkek kankimle kadranı yenileyeceğiz)

5- eski evimden hatıra olarak sakladığım oyuncak ford mustang model araba. hemde 1968 versiyonu

6- 2015'te arşivlediğim çok küçük çaptaki çocuk dergisi arşivim

7- tv taso koleksiyonum

8- benim değil de krallar gibi yaşayan babamın istanbul - malatya seferine ait 3 tane bilet

o kadar. kendinize iyi bakın *

50 liralik benzin fişi.
Kendi harcligimdan ayirip aldigim ilk benzindi ve o 50 lira gercekten bana cok koymustu.

Oğlumun göbek bağı..

Edit birde 2 hafta önce vefat eden validenin son içdtiği sigara paketi yarım paket..

Yemek fişi.
Verdiğin hediyenin fişi
Fiş
Fişne suyu

mocha kutusu.

3 yıl önce canım sıkkınken içtim, çekmecemde duruyor. sebepsizce atmaya da kıyamıyorum, çok tuhaf.

Çocukluktan kalma futbolcu kartları. Hala gözüm gibi Bakarım.

Üniversitde çektiğim kopyaları saklıyorum.

Gözü yediğim %25 küçültme oranı.

hot dog'un yaninda alinan bir pecete parcasi.

Sanırım 8 yaşlarındaydım. Resim çizmeyi çok seviyordum. gayet güzel resimler çiziyordum da. Babam arkadaşı olan ressam bir amcaya götürmüştü beni. Çizdiğim resimleri gören amca bir guaj boya seti hediye etmişti. Aradan neredeyse 20 yıl geçti. Hala saklıyorum o seti. Açmadım bile.

Edit: imla

Sinema biletleri.

Sanırım yok.

görsel
Tam 9 yıldır saklıyorum.

Yok sanırım, hatıra olsun diye ne bir şeyi saklama huyum vardır ne de fotoğraf çekmek. Anılarım hep hafızamda.

Cüzdanımda kahvenin yanında verdikleri kağıda yazılı bir fal saklıyorum.

Neden bilmem, güç veriyor bana.

zeytin çekirdeği. 9 sene önce sevdiğim kızın tabağından almıştım. hala çekmecemde durur. 4 senedir evli evet.

kazandıgım ilk maasımın icinden aldıgım 500.000 lira. nerdeyse 20 yıl olacak hala bir kitabın arasındadır.

Annemin cocukken bana aldigi radyoyu hala sakliyorum, hayatta atmam.

Yine annemin ve yine cocukken benim icin cizip altina canim kizima diye imza attigi bir resim, asla atmam, kaybetmem.

Bir kolye, ucunda pembe elbiseli bir balerin var. Yine annem almisti cocukken. Kapkara oldu, kullanilmaz halde, kac kere koptu. Ama atamam.

Babamin bana cok kucukken aldigi esmer tenli barbie'nin (ismi kayla'ydi) dolgu topuk turkuaz terligi ile yine babamin aldigi buz pateni yapan barbie'nin buz pateni kiyafeti.

Kardesim yazmayi yeni ogrendigi zamanlarda benden ozur dilemek icin bir mektup yazmisti. Cok kavga etmistik cunku. Ozur dilerim ama cok kizginim yazmis. Yerim.

Birkac sene once de kardesim dogumgunumde insanlara bana mektup yazdirmis. Hepsi icin kendi elleriyle zarf yapmis farkli farkli renklerde. Hepsine kurdeleler takmis. Onlari asla atamam.

Onceden birbirimizin hatira defterine, anket defterine yazardik. O kadar enteresan seyler, kisiler var ki icinde. isvecten hic hatirlamadigim arkadaslarimin mesela her seyi yaziyor orada. Ben o defterleri atacagima kendimi atarim cope.

Hala isvecte olan cok yakin bir arkadasimla paylastigimiz yasli teyze bilezikleri. Hicbir zaman takilmayacak ama hicbir zaman da atilamayacak.

En yakin arkadasimin verdigi hicbir seyi atmam. Sac teli dusse yeri, onu dahi atmam.

Sevgilimin verdigi, aldigi, anisi olan hicbir seyi atmam. Kaybetmem. Aglarim.

Boyle kucuk ve sacma seylerdir. Ama hepsi de cok degerli.

Dinozor yumurtası.

Diş sakladıgım olmuştum.

Grup seks partisinden kalan vendetta maskesi.

Orhan pamuğun masumiyet müzesindeki gibidir. O abartmış bilmem kaç tane izmarit , toka her ne varsa biriktirip müzede sergilemiştir. Aslında aşkın en yoğun olduğu zamanlar mutlaka akıldan geçer o kişiye ait birşeyleri saklamak. Zamani taşımak gibidir. Her bakıldığında o anı tekrar yaşatır. Bende bir çift eldiven kaldı eski günlerden.