bugün

büyüdükçe, anılar birikip kalpte nasırlar oluşturmaya başladıkça geçmişe dönmekten, yaşanılanları hatırlamaktan çekinmektir. insananın içinde genişleyen kötü yaşanmışlıkların yanı sıra, güzel hatıralar da hüzünlendirir insanı. çünkü bir hatıra ne kadar güzelse, beyin, o anı kendi içinde genişletir, süsleyip kalpte ışıldayan bir zaman dilimine çevirir, geçmiş ise ulaşılmazdır, bu nedenle kimi zaman hatırlamamayı diler insan, gelecekten korkarak bugün içerisinde hesaplaşmalara girer ve kaçak bir dövüşün ortasına itilebilir.

ve aslında istemediğini hatırlamamak konusunda, yaşlandıkça tecrübe kazanıp başarılı olmaya başlar kişi. hatırlamamayı seçmek, büyük bir şans olduğu gibi, aptallaştırıcı da bir unsurdur.
bir anlamda gecmişinden kacmayı istemektir. eger gecmiş guzelse, bir daha o guzelligi yakalayamamaktan korkmak, kotuyse unutmaya cabalamaktır...