bugün

türkiye de özellikle son yıllarda gelişen olaylar karşısında halkın kafasının resmen ikiye bölünmesi ve gerçeğin bilinememesi durumu. açıkçası güvenilecek bir limanın bulunmaması.

şöyle ki ;

akp türkiye nin çıkarları için maksimum hizmet eden bir partimi yoksa gizli kapılar arkasında dönen dolaplar var mı? israile dayılanıyoruz eyvallah gurur duyduk davosla lakin amerikada ki yahudi lobisi ise sessiz ve bizi sürekli övüyor ya neden?

ergenekon davası adına onlarca subay içeride yeni yeni itiraflar gelirken diyoruz ordu temizleniyor, diğer yandan bakıyoruz stratejik anlamda çok ihtiyacımız olan ve amerikaya genelde karşı duruş olduğu belirtilen paşalar. yalnız şu da var gerçekten onlar da karşılar mı?

israile mayın temizleme adına topraklarımızı açmayı kabul ediyoruz, yüksek yargıdan dönüyor aynı israile ağır posta koyuyoruz.

pkk lıları önce affedip haburda karşılıyoruz hükümeti yuhalıyoruz, sonra aynı hükümeti sınır ötesi harekatta vurulan hedeflerle alkışlıyoz demeçlerine seviniyoruz.

ya muhalafete ne demeli? kemal bey hangi tarafta anlamak ne mümkün doğuda başka bir dil izmirde bambaşka . mhp desen sivilleşmeye karşı, darbeci bir hava veriyor diğer yandan vatan konusunda daha hassas gibi ancak her şeyi şüpheli vs.

kimi yazar diyor ki olayın iç yüzü bu bilesiniz hükümet on numara doğru yolda diğeri diyor ki bop projesi on numara işliyor . ne oluyor ne olmuyor kim kime dum duma. herkesi elinde bir delil diyor ki al ispatı burada ...

açıkçası biz hiç bir şey bilmiyoruz sadece kime yakınsak ona inanmak istiyoruz hepsi bu.
Düzgün olursa isyan cıkar.
(bkz: halkın kafasının olmaması)