halkçılık vs milliyetçilik

anladığım kadarıyla günümüzde türkiyenin geldiği ayrımların başında bulunmaktadır.
aslında bu kavramların tarihçesi bize çok eski değildir.
atatürk, cumhuriyet kurulduktan sonra devletin en yetkilisi olarak bir süre halkçılıkla bu işi götürmüştür, taa ki 1930 lu yılların başına kadar. fakat 1930'lardan sonra belirgin bir şekilde hem atatürk ilkelerine hemde türkiye'nin siyasi hayatına millyetçilik girmiştir. millyetçilik 1930'lardan 1950'lere kadar devam etmiş ve akabindede tekrar halkçılık 1950'lerde hakim olmuştur. darbeler, muhtıralar ve anayasalar ile millyetçilik tekrar siyasi ilke olmuş ve kendini göstermiştir.

gördüğüm kadarıyla akp halkçılığı daha ön plana çıkartmak istiyor, 2007 yılından sonra günümüze kadar halkçılık devam etmiştir. dün ki balkon konuşmasındada görüldüğü üzere halkçılık siyasetimizde daha etkili olacağa benziyor.
iki kavramın bir arada götürülmesi biraz zor olacaktır. atatürk bu iki ilkesini türkiye'ye miras bırakmışsada milliyetçilik kavramı bdp ile yerine halkçılığa bırakma zorunluluğu getirmiştir.

temelde zıtlardır. yani beraber yürütelemez iki politikadır. bu yüzden türkiye pek çok etnik mensuba sahip vatandaşın bulunduğu bir devlette en mantıklısı halkçılığın ön planda olmasıdır.

Halkçılık herkesi eşit tutar.

Milliyetçilik her ne kadar ırkçılık yok dense bile bir ırkı daha üstün tutar.

Sonuç olarak burada zıtlaşırlar. Genel olarak halkçılık adalet için ülke de olmazsa olmazdır.

Ama milliyetçilikte yapılabilir.

Anlamsız bir vs olur bu. Ayrı konular gibi.

atatürk'e milliyetçi diyenler atatürk'ün türk tanımı da iyi bilmeliler ki bir daha diyemesinler.

"Türkiye Cumhuriyetini kuran Türkiye halkına Türk milleti denir."

atatürk'ün de şeçmiş olduğu üzere halkçılık diyorum.

Halkçı olmayan milliyetçilik; milletin değil, belirli bir kesimin emrindedir.

Halkçı duygudan uzak, gereksiz saldırgan yapıdadır.
Halkın menfaatini, refahını en öncelikli hedef olarak belirlemeyenlerin milliyetçi söylem kullanması da sadece sahtekarlıktır.

Halkçılık barındırmayan bir milliyetçilik düşünülemez.

“Ey Türk, senin köyün hür bir yuvadır.
Çiftlik değil, yoktur beyi, ağası..
Her köylünün var bir çifti, tarlası,
Öz evinde o hem bey, hem ağadır..
Hiç kimsenin yancısı, rençberi
Olmaz, ancak olur vatan askeri..”

Edit: halkçılık sola isnat edildiği için tanımı kimilerinde birebir ulusalcılık haline gelmiştir.

Halkçılık da herkes eşit mesafede olmayı milliyetçilik ise bu kendine Türk olarak gören herkesi ırkı ne olursa olsun sevmeyi ilke edinmiştir.

halkçılık yurt içi, milliyetçilik uluslararası alanda korumacı, kollamacı bir politikadır.