bugün

halk müziğinin ilham kaynağı; büyük aşklar, kavuşamayan sevgililer, mahalli olarak büyük üzüntü veren ani ölümler merkezlidir.
internetin çıkışından sonra köylerde çeşme başı beklemeler, bir ucu yanık mendil bırakmalar, babaların evde çok etken olup sevdiğine de olsa kız vermemeler devri çogunlukla geçtiğinden insanın yüreğini yakıp ta ona ilham getirecek olaylar pek olmadığından halk müziğimiz de eskisi kadar meyve vermeyecektir şüphesiz.
bir de köy köy düğün dernek gezerek geçimini çıkarma günleri de geride kalmıştır. türkücüyü besleyecek karnını doyuracak gelir ve konserler eskisi kadar aranan değildir. bunları bitiren teknolojidir. kıymeti bilinesi türküler ve ozanlar minnetle anılacaktır.
sanatçı olabilme yerine sanatçıyı taklit etmeye çalışmak da türkülerin sonunu hazırlamıştır.
artık " küçük yaşta aldım sazı elime, dertli dertli vurdum sazın teline " diyecek kimse kalmamıştır.
şöyle bir temizliğe doğru gidiyoruz gerçek türk ü ler kalacak gibi.
temizlenenler, arap ezgilerinin türkülerimize girmiş olanları ki maalesef çok.
şu ağlar gibi uzun havalar kayboluyor. kaybolsun.
kaybolmayanlar ve asla kaybolmayacaklar ise gerçekten halkın yaktığı türküler.

ege türküleri mesela.
teke zortlatmaları.
cura ile söylenen türküler.
konya nın kaşık havalı türküleri
erzurum, erzincan ın ağırbaşlı türküleri.
karadeniz türküleri, laz şiveli olanları değil. boluydu, samsundu, safranboluydu, bartındı.
deyişler ve semahlar.
trakya türküleri.
tokat türküleri.

yani bunlar kalıcıdır çünkü türkün içinde vardır. türk kaybolmadan bunlar kaybolmaz.
laz şiveliler ve ağlaya ağlaya ve uzun uzun girişi olan türküler kayboldu kaybolacak.
Neşetler kolay yetişmiyor dostum. Varolanlarında değerleri bilinmiyor.
türkülerin bitişini çömelerek sıçmanın bitişi alegorisiyle anlatmasaydın eyiydi.
Güzel unutulmaz.
(bkz: onay şahin)

(bkz: kendi adına konuş)
Şakir öner gülhan, özay gönlüm, belkıs akkale gibi sanatçılar yetişmiyor artık.

Trt nin de büyük ayıbı var bunda.
şehirlere göç ve köylülüğün sona ermesiyle yaşanan olgu. çömelerek sıçmanın bitmesi gibi bitiyor türkülerimiz. yerine gelen ise köylülerin şehirlerde toplandığı varoşları yansıtan arabesk ve rap.