halimize şükredelim yavşaklığı

ülkemizdeki bir çok kimsenin sık sık yaptığı yavşaklık türüdür. nispeten daha kötü durumda olanı görünce hemen yapıştırırlar: "halimize şükredelim". kötü durumda olan birini gördüklerinde korkuları azar. tanrılarına yavşamaya başlarlar.
fakir mi gördüler: "halimize şükredelim" derler. engelli mi gördüler: "halimize şükredelim". açlıktan ölen mi var: "halimize şükredelim". çöpten topladıklarıyla beslenen mi gördüler: "halimize şükredelim". kış aylarında evsize mi rastladılar: "halimize şükredelim". televizyonda kemikleri birbirine geçmiş somalili çocuğu mu gördüler, yavşaklık iş başı yapar hemen: "halimize şükredelim".
iğrenç bir ahlak anlayışları vardır. birine yardım edeceklerse bizim de başımıza gelebilir diyerek yardım ederler ancak. onların başına bu tür olayların gelmeyeceğini biri garanti etse bu tiksinti verici yardımları da ortadan kalkacaktır.
kohlberg'in tanımladığı ahlak aşamalarında bile yerleri yoktur bunların. ilkelden daha ilkel...

asgari ücrete çalışıp patrona yalamalık yapan yavşaklardır.

haline şükretmeyip, daha kötüsü başına geldiğinde sıçan beyinsiz yavşaklardan daha yavşak olmayan yavşaklardır...