bugün

Mutsuz olurlar tabiki. Yaptıkları animelerin alayı okulda geçiyor. Okulu çok seven! ve bayılan! oğlum bile farketmiş ki "baba neden hep okul oluyor bunlarda" dedi. Mutsuz olursunuz tabiki. Okul, giderken değil bittiğinde güzel hatırlanan bir şeydir. Kopçiki, çekik gözlüler sizi! Bir de herifin adını Makato koymuşlar. Öyle ismi olan nasıl mutlu olsun birader?

Edit: Makato değil Makoto imiş. Bir harfle ne çok şey değişiyor. Allah'ım; sen nelere kadirsin!
başlığa girerken 1.50 lik polat alemdar gibiydim aykoliğin japonlara komik video izletme olayında bastım kahkahayı.
bazen ölçüsüz şamataya ve gevşekliğe karşı bir inat biçimidir. zaten depresyon ve öfke yaşayıp dururken insanların kahkahayı bu kadar rahat harcaması çok sinirimi bozuyor ve inadına kulaklıklarımı takıp ciddiyetimi takınıyorum. sıktı artık.
insanoğlu hayatta o kadar acı çeker ki, canlılar arasında yalnız o, gülmeyi icat etmek zorunda kalmıştır.

-Friedrich Nietzsche

En karanlık gecenin bile bir sabahı vardır. Bu godumun anlamsız hayatına rağmen bir kahkahayı yüzünüzden esirgemeyin. insanlar güldükçe güzelleşiyor be..
görsel
acaba nasıl japonlar gülmeyi unutmuş anlayamıyorum. hiç mi komik video falan izlemiyorlar. çok mu mutsuzlar.
(bkz: Transmitter madde eksikliği)
unutmak sıkıntı değil hatirlayamamak sıkıntı.
Neşeli ol ki genç kalasın.
insanın başına gelebilecek kötü bir olay çok şükür şurada ara sıra komik bir entry olunca gülüyoruz da unutmuyoruz.
insanın başına gelebilecek en kötü hislerden biridir. ne olursa olsun gülmeyi gülümsemeyi unutmayın.
Mümkün değil de artık uzun süreli kalmıyor. Göz açıp kapayıncaya kadar ortadan kayboluyor.
Gamzelerimi kaybettim:
Hükümsüzdür.
insanın her acıda başına gelen şeydir ve yine ve yine hatırladığı gülümsemesi vardır .
hayatın ölümle sonuçlanacağını unutmak.
Yaklaşik 5 yıl önce olan ve bitmeyen.
Eğer yalnızsan ota boka bile gülersin.
Gülmeyi unutmak hakkında bir fikrim yok...
arasıra kendini zorlayıp yapılan, ancak pek bir işe yaramayan, gülmek denen şeyi unutma eylemi. sahi gülmek diye bir şey vardı di mi bu hayatta? ulan ben çok neşeli ve espirili biriydim. kim çıkardı ulan beni buraya?
Başıma gelebilecek en son olaydır.
Bazen aklıma geliyor kendi kendime niye gülmüyosun sen lan yüzün niye asık mutsuz olcağın bişey yok diyorum da alışkanlık edinmişiz herhalde.
üzülmeyi yaşam biçimi haline getirenlerin düştüğü durumdur. Kahırı hayatın merkezine oturtup, zevksiz şeylerden acı çekmeyi daha eğlenceli bulan insanın; "acaba bu işte bir terslik mi var ?" diye durup kendine sormadığı durumdur da aynı zamanda. Çekip götürülesi insan modelidir.
kendine yazık etmektir. bir çok sorunun olabilir, takılıp geyiğin dibine vuracak arkadaşların olmayabilir, sevgilin seni terk etmiş olabilir ama senin gülmen için neden çok. gülmek için hiç bir şey bulamadıysan rahat bırak kendini aç bir komik video ve hayvan gibi gül, biliyorum ilk başta gülemeyeceksin çünkü gülmeyi unuttun, ama sen kendini zorla pes etme zorla ve ilk çıkacak ses kahkahadan çok kendini sıkmaktan ötürü geğirme sesine benzeyebilir aldırma sen devam et en fazla üçüncü denemede güleceksin ve ardı ardına tıklamaya başlayacaksın videolara. artık hayvanlar gibi gülebilirsin yeniden nefes alabilirsin. haydi adamım iş güç rast.
hayatın işten ibaret olduğunu farketmenle birlikte farkına vardığın acınası halindir.
hayat sadece işinden ibaret değildir prozac.
hayatı unutmaktır.*
her hüzünde bile bir mutluluk olduğunu düşünürsek, her mutluluğu bir tebessüme sayarsak, gülmek unutulabilecek bir olgu değildir fakat çok acı çektiğini iddia eden insanların kullandığı bir deyim olarak yaşamaya devam edecektir.