Çocukluğumu geçirdiğim ev. Çoğu zaman Rüyalarımda orda olurum. Orada takılı kalan bir şey var.
Dört yaşında at arabasıyla köyden şehre giriş yaptığım andır. ilk sözümde, tandır üstünden ekmek taş Altından peynir istiyorum diyerek ağlayışım olmuş. Artık ne kadar özlediysem köyü.
köydeki eski evin tuvaletinin önü geliyo nedense.
Bir de koy evindeki bodrum katının o karanlık girişi. Benim için hep korku öğesi olmuştur. Karabasanlarımın değişmez mekanıdır.
yatağım.
Anımsamadım ama hayal ettim. Böyle yeşilliklerin içinde yüksek bir yerdeyim doğayı, ormanı seyrediyorum.

Salın beni doğaya..
bodrum. torba. kapanmış sezon. tatlı serin hava. bomboş sahil kıyısı.
Onun omzuma yaslanması..
Teyzemin eski yazlığının bahçesi. Hayatımın huzurunun merkezi ev...
görsel
Tam bu an, o yer.
onun suratı