görünmeyen yara

Çocuksunuzdur, düşersiniz dirseğiniz,diziniz veya avuç içleriniz soyulup kanar. Önce bir sızlama olur sonra yavaştan kanamaya başlar ya hani işte bunlar sanarsınız hayatın acı anları sonra biri gelir bu kişi anne dir, baba dır, arkadaşdır hiç kimse yok ise kendisidir insanın. üfleyi verir tüm nefesiyle, sonra su tutar üstüne geçmiş gibi olur. Bir kaç güne kabuk bağlar ve yine daha o üç gün önce unutmadığın acı olmamış gibi tüm heyecanınızla koşar düşersiniz. işte böyle geçmişin izleri yüzeysel su ile yıkanıp geçiyor. Yanlız o içimizde kabuk tuttuğunu sandığımız ama asla kapanmayan bir isimde bir hatırada tekrar içimize kanayan eski yara... Görmek için bakmak yetmiyormuş bazen...