guldurme kaygisi olmadan espri yapmak

bir insanın her zaman isteyeceği ama her insanın ulaşamayacağı bir olgu...

(bkz: karagöz)

güldürme işinden para kazanmıyorsan eğer gayet normal olan durumdur.
tersini yapana şaklaban ya da soytarı muamelesi yapılır.
(bkz: bakın espri yapacam ama gülmeyeni s kerim)

- ahmet biz çıkıyoruz birader hadi gömdüm
- bilime ve sanata her daim yakın olun, görüşmek üzere değerli arkadaşlar*

güldürme kaygısı olmadan yapılan espri hemen hemen böyle bişeydir.

dinleyenler gülünce şaşırtır bi de adamı bu hareket.olm yapmışsın fıstık gibi espri niye gülmüyosun.artis işte*

tanım : en asil duygunun insanıdır bunlar.çok sevecendirler*...

sagır ya da dilimizi bilmeyen insana sözlü, köre ise görsel espri yapmak.

(bkz: en güzel esprileri yapmak)

kendisiyle barışık olan insanların yaptığı davranışlardır. Bazı kimseler tarafından sevilmeseler bile yaptıkları aslında doğrudur. Dünyaya kaç defa gelinecektir ki. Zaman gülme zamanı ama boşa yaşama zamanıda değildir. Her mesleğin her türün bir de kımıl zararlısı olduğundan yola çıkacak olursak bu tarz insanların hiç espri yapılmayacak yerde espri yapıp yahut "sana bir fıkra anlatayım mı?Ama bak biliyorsan anlatmayayım" diyerek intihar etmenin başka bir botuyunu araştırıyor olanları da azımsanmayacak kadar çoktur.

insanoğlunun güldürmeye ihtiyaç duyma nedeni henüz anlaşılamamışken, rahatlık konfor ötesini tanımam diyen azınlığın tercihi. zaten doğru olan da bu değil mi?