bugün

dört duvar arasında olmak gerekmez. insan birinin kucağında bile ağlayabilir çaktırmadan
insanı rahatlatan eylem,derdini bir sen bilirsin bir de Allah.
erkeklerin daha çok gerçekleştirdiği eylem. çünkü erkekler, ağlamanın kendilerine yakışmadığını, düşünürler. * *
(bkz: sevgiliden ayrildiktan sonraki bir dakika)
(bkz: timsah gözyaşı)
her insanın hayatı buyunca bikaç kez yaşadığı ve unutulması imkansız anlardır...
aşkının kucağında ağlamak varken gizli ağlamalar kişinin hem kendisine hemde sevgilisine zarar verir. *
yalnız kalmaktır. yanına gidip sarılıp aglayacagınız bile kimsenin kalmadıgına delalettir. agladıgınız mevzunun sebebinden bile daha cok yakar icinizi.
(bkz: gözyaşlarını içe akıtmak)
başından aşagıya kaynar sular dökülen kişi eylemi. "duşta aglamak diye bi'şey duydun mu hiç? peki nedenini bilmek ister misin? " sorularına, yanıt niteliği taşıyor bile olabilir .
bir daha hiç gelmeyeceğini bile bile sevdiğiniz adamı başkent ekspresiyle uğurlarken, yüzünüze iğrenç, yapmacık bir gülümseme takıp, gözyaşlarınıza emirler vermeye çalıştığınız halde etrafı buğulu görmenize sebebiyet veren o yaşları, tren gözden kaybolur kaybolmaz avuçlarınıza akıtmaktır.
genellikle temiz kalpli insanların yaptığıdır.
saygılar bizden.
Önce göz kenarlarından aşağıya düşmek icin bekleyen göz yaşlarını sımsıkı tutup ağlamamak için kendini sıkarsin ki seni zayıf acınasi görmesinler sonra tenha kimsenin olmadığı bir yerde bir anda hüngür hüngür ağlarsin ağlarsin ağlarsin... Sonra göz yaşlarını silip hiç birşey olmamis gibi hayatına devam edersin.
Aglamak bi zayiflik gostergesi olarak algilandigi icin...Bazen insan kimse gormesin ister...Bir yandanda birileri gozyaslarini silsin ister...gozyaslarini sileni asla unutmaz...kalbi minnetle dolar...Oysa minnet duymak hoslandigi bisey degildir...O yuzden en iyisi yine gizlice aglamaktir...
Yanlıştır.

Kendinizi yabancı olarak görün, kendinizden çekinip yine ağlamazsınız.

Ayrıca bence ağlamak iyi filan gelmiyor, Kendini daha zayıf ve daha güçsüz hissettirıyor.
Ağlamayın.
insan içinde sıkça gerçekleştirdiğim eylem.
özellikle bir şeye sinirlendiysem.
sonra da durup kendime kızıyorum, diyorum ulan neye ağlıyorsun, bu kadar zayıf mısın
sonra düşünüyorum ağlamak zayıflık mı
ve diyorum ki bu aileyle toplum tarafından dayatılan bir düşünce aslında
kim demiş ağlamak zayıflık diye
bir duygu boşalımı söz konusu, neden zayıflık olsun?
Küçükken rutin yaptığım eylem. Hatta şuanda bile eylemi gerçekleştirerek 'ne oldu' sorularına vereceğim cevaplardan kaçıyorum.
Ne oldu diye soracaklar çünkü. aciz gibi hissettiriyor bir de. Geçerse ne ala ama geçmezse sıkıntı. Sırf kimse görmesin diye kendimi sıkmaktan ağlama krizine girdiğimi bilirim.
Bugün yaptığım eylem, duygusal bir yapım yok aslında kendimi öyle sayarım fakat bazı konular vardır insanın çok hassas olduğu tam oraya dokunursan işte tutmazsın kendini. Babamla aramda çok dengeli bir ilişki vardır şimdiye kadar hiçbir şekilde terbiyesizlik etmedim, etmemde ama sözlük bana bugün bi çift laf söyledi belki oda istemedi onu söylesin belki anlık sinirdi. Ama laf ağızdan çıkıyor kurşun gibi saplanıyor karşındakine direksiyon başındaydım kendimi okadar zor tuttum ki Sözlük taki babam arabadan inene dek kendimi tutamadım patladı içimden hiç öyle yaş akmadı belki şimdiye kadar gözlerimden. Ama biliyorum babam söylemek istemez bana öyle bişey belki ben abartıyorum, belki şimdiye dek babam bana öyle bişey söylemedi kaldıramadım. Onlar indikten sonra bıraktım kendimi aksın gitsin yaşlar 10 dk, gözlerimi sildim indim yanlarına gittim hiç birşey olmamış gibi devam ettim belli etmek istemedim o durumu babama, bilse o gözümden o yaşların aktığını kahrolur benim babam çok üzülür, duygusaldır ama içine yaşar çünkü bilirim oda benim gibidir gizlice ağlar hep bize belli etmemeye çalışır.
sabaha karşı gözler şiş olarak uyanmaya sebep olur.
Ağlamanın en güzel ve en asil şekli.
Ne gizlice ağlayalım ki insanız baştan ulu orta ağla işte.
Ağlamayı eziklik olarak görüp gururlarına yediremeyen insanlar yapar.
gözünde güneş gözlüğü varken rahat olur.
2 damlası makul ve makbüldür.