bugün

tanım yapmak anlamsızdır efendiler. metallica diyorum metallica. hemide dünya gözüyle gittiğiniz ilk konser. kelimeler kifayetsiz kalır, çıldırmanın eşiğine gelirsiniz.

tarih 27.07.2008. yer ali sami yen stadı. bilet çıktığı gün alınmıştır ve geri sayım yapılıyordur. arkadaşlar arasında dönen muhabbetler heycanınıza heycan katar.

+ olum bildiğin metallica geliyo amk. james, kirk, lars, rob 3 metre ötemizde çalıcak laaan.
- ajksfjakfjk. çıldırcam lan suuuuuss !
+ 16 gün kaldı olum bekle çıldırmayı o zaman görücez inşallah.
- amiiiiiiiiiiin ! * *

o gün gelir ve sabah 7'de kalkıp giyinmişsinizdir. hava sıcakda olsa siyah t-shirt tercih edilmiştir. otobüs'e atlanıldığı gibi mecidiyeköy'e varılır. dışarı mahşer yeri gibidir. ıslak hamburger yenildikten sonra yavaştan kapıya yönelinilir. konser alanına girmek için net 6 saat 45 dakika gibi bir süre beklenilmiş ve içeriye girmeyi başarmışızdır. bilekliği monte ettikten sonra ön gruplar dinlenmiştir. ön grup deyipte geçmeyin. * * * ön grupların performansları bittikten sonra assolisti bekleyiş başlamıştır. bütün stat " metallica metallica ! " diyerekten tezahürat etmektedir. hatta hala nasıl başladığı bilinmeyen meksika dalgası bile yapılmıştır.

o an gelir ve bütün karanlık mor ışıklarla aydınlanır ve hemen ardından the ecstasy of gold'un ilk tınılarıyla birlikte bütün stat delirmenin eşiğine gelir. creeping death'le başlayan o muhteşem listeyi anlatmak ayıp olur. orada olup o anı yaşamaktan başka bir şekilde o gecenin tanımı yapılamazdı heralde. ah birde no remorse'dan sonraki karanlıktaki " fade to blaaaaaack ! " diye böğürüşümün hemen ardından fade to black çalınması o gece allahın bana bir hediyesiydi sanırım. * seek and destroy'la yapılan final her ne kadar coştursada gideceklerini bildiğimiz için şarkı başından itibaren hüzün sarmıştır her yanı.

***

sabaha kadar yazabilirim o gece yaşadıklarımı fakat lüzumu yok. insanın hayatında gittiği ilk konserin metallica'nın istanbul'da belkide verdiği son konser olmasının tanımı yapılamaz. ilk konser deneyimime böyle büyük bir grupla başlamış olmamdan dolayı, " çıtayı çok mu yüksek tuttum lan ? " diye kendime de sormuyor değilim. bunun üzerine daha hangi konsere gidilebilir ki ? *

ayrıca ;

(bkz: zirvede bırakmak)