bugün

gidişini engellemek mümkün değildi, kafana koymuştun gitmeyi. bilirdim inadını vazgeçmezdin kolay kolay. gidişini görmeye dayanamadım bile, ardından bakamadım.
anlamını yitirmişti bütün sözcükler, kulaklarım uğulduyordu, duyamıyordum ayak seslerini.sen gidince sustum, bir daha eski ben olmadım.o deli dolu, neşeli kızdan artık eser yoktu. sessiz çığlıklarım da kayboluyor sensiz dünyamda. belki sen duyarsın beni, seni görünce belki açırılır dilimin bağı, dudaklarımdan dökülür sevgi sözcükleri. belki...
(bkz: der grosste hass ist still)
... ruzgarin beni hala surukluyor." diye devam etsin istedim.
"ve şimdi de bu suskunluğu bozup içimde kalanları kusuyorum... "