bugün

Kendini eleştirdiğin an başlar. Ama kıyamıyorum kendime.
Mutsuzluk sebebidir. Gerçekçi olmayin uzulursunuz.
mutlu olamamaktır.göte gelmektir.anı yaşayamamaktır.ölmektir.çünkü ölüm vardır ve gerçektir.
Acisa da öldürmez. Bir kere acitir sonra alistirir. Hergun olmektense gercekler acidir ama gereklidir.
gereklidir azizim.
insanın kendini farkına varmasıdır. her şeyin açıklamasının akli ve materyalist temeli vardır, dinler ve inançlar her zaman bilinmezliğin üzerine yuvalanıp bunun üzerinden kendi şizofrenik inançlarını dikta ederler. gerçekçilik ise kimseye bir şey vaadetmez kimseye ütopik güzellikler de sunmaz. gerçek tarafsızdır ve inançlar ona etki de edemez. gerçekçi olmak doğruya ulaşmak, hayatı daha anlamlı kılmak için gereklidir.
Birkaç hayat görüşümden biri.
Gerçekçi olmak olanı olduğu gibi görmek ya da kabullenmek değildir, gerçekçilik şeylerin zihinden bağımsız varlıkları olduğunu kabul etmektir. Yani Zihinden bağımsız gerçeklik vardır der. Bir şeyin farkına varmak ya da olayları-durumları olduğu gibi kabul etmek vs... Değil, canlarım.
Hayatta karar alırken düstur edinilmesi gereken davranış. Çalışma hayatında ya da ikili ilişkilerde, fark etmez. Bir insan geleceğini göremese de alacağı kararın ne gibi sonuçlar doğurabileceğini öngorebilir. Diyelim ki iş hayatınızda bir karar almanız gerekiyor ve önünüzde bir fırsat var. Bu fırsatı değerlendirmek ya da es geçmek sizin insiyatifinizdedir. Bu fırsatı es geçmek beklentilerinizi karşılamaması üzerine olmamalı. Bu fırsat iyi ve kötü yanlarıyla değerlendirilmeli. karşınıza henüz çıkmamış alternatif fırsatla karşılaştırıp ona göre karar vermek gerçekçi düşünceye aykırı bir tutum bana göre. Çünkü o alternatif fırsat henüz sizi bulmadı ve bulacağının bir garantisi yok. ikili ilişkileri düşünecek olursak da bunu şu şekilde yorumlayabiliriz. Benim bu insanla hayatıma devam etmemin bana ne gibi eksileri ya da artıları olabilir. Seni doğru olduğunu düşündüğün yolda engel olmasına veya duraklatmasına dair bir potansiyel gördüğünüzde ya da size göre düzeltilmesi gereken bir takım davranış yahut özellik taşıyorsa karşı taraf o kişiye olan bakış açınız beraber yürüyemeyeceğinizi gösterir. Her ne kadar kişileri özelliklerine, yasayışlarına göre değerlendirmek çok doğru bir tutum olmasa da çaba sarf etmeyi gerektiren her vaziyet sizi yıpratabilir. Bu inanç, yaşam tarzı ya da maddi sebepler olabilir. Bu elbette sevmeye engel arz etmez ama yine de kişinin geleceğe dair karamsar bakmasına yol açabilir. Yani bu tür meseleler bile mantıklı karar almayı gerektirir, kalpten ziyade beynin söyledikleri dikkate alınmalıdır. Kişi kafanızdaki profil ile örtüşmeli, dış görünüşten bahsetmiyorum. Bu noktada yaşantıların benzerlik taşıması gerektiğine inanıyorum, tabii öncesinde sevgi yoksa. Kişiyi iyisiyle kötüsüyle Seviyorsanız her türlü hali kabulünüzdür zira. O zaman başınıza gelebilecek her durumu göze almışsınız demektir.
can acıtır
öğretir
doğru yolu gösterir
pratiktir
amaca yöneliktir
eylemseldir
zamandan kazandırır
kayıpları azaltır
hedefe götürür.
Hayatım boyunca lafı eveleyip geveleyenlerden nefret ettim, en iyisidir.
Kabullenmektir, duyguları rafa kaldırmaktır. Ancak her yiğidin harcı değildir. Evet.
insanlar hayaller içinde yaşıyor, her şey toz pembeymiş gibi. evet farkındayım öyle düşünmek daha güzel bende öyle yapıyordum. ama sonradan gelen darbeler ve asıl gerçekler sizi öyle yıkıyor ki. en başından gerçekçi olmayı ögrenin. bu hayatta hiçkimse yanınızda değil. tek başınasınız. hayalleri bırakın burası gerçek dünya. ve gerçek dünya kendi istediğini yapar, size uygun olanı değil !
Gerekirse dünya senin için var değil. Sen dünya için varsın. Bu ne böbür bu ne kibir ya.
YouTube'daki "sen istersen her şeyi yapabilirsin, şöyle olabilirsin böyle olabilirsin" tarzı Amerikanvari motivasyon videolarının o toz pembe hülyalarına kapılmadan hayatın gerçeklerine göre yaşamaktır efendim, evet.
içinde bulunduğum, eğitim ve ruhsal olgunlaşmayla orantılı olan bir durum. Kişiye katkısı yadsınamaz lakin bazen yorucu olabiliyor.