bugün

(bkz: doğumda annesi ölen bebek)
günümüz türkiyesinde kaçınılmaz olan durumdur. üzücü.
geçen gün bir arkadaşım bunu 14 yaşında düşünmüş olamazsın dedi geçmişte aldığım bir karar için.

bence de abarttım. şu an 24 yaşında, 8 yaşında bir ruh hali ve 36 yaşında bi karakterle yaşıyorum. 36'ya kadar kişisel gelişim ajandam boş, o zamani belki bi enstruman calmayi falan ogrenerek degerlendiririm.
Kucuk yasta basindan gecen bir Olay Sonucu hayati etkilenen kisinin buyumesi.

Pokemon gibi dusunun.

(bkz: baldizim perdeyi takmayinca ben baldizima).
topun inşaata kaçması
bazen hayranlıkla takdir ettiğim bazen de çok şey kaçırıyorlar dediğim durumdur. takdir etsem de geçmişe dönsem belki yine tercih etmeyebilirim. hala çocuksu yanım olgunlaşmaya direniyor.
Selahattin özdemirin dediği gibi gençliğimi ihtiyar yaşadım.