gelinin ardından ağlamak

özellikle gelin kızın evden çıkışı sırasında yaşanır. bu gidişe bir dur diyemeyen çoğunluğu kadın olmak üzere yakın erkek akrabalar da çaresiz gözyaşları döker. bu halde bile kadınların gözyaşları erkeklerinkinden farklı nedenlerden akar. erkekler yetişip büyüdüğünü gördüğü kendilerine göre küçücük kızın yuvadan uçmasına ağlarken, kadınlar kendi sıkıntılarını bir eksik bir fazla yaşayacağını bildikleri -ancak kendisi henüz farkında olmayan- kızın gidişine ağlarlar. sonuçta en iyi kendileri bilir koca kahrı nedir, neler çekmişlerdir de kahredip gidememişlerdir onca yıl. herşeye rağmen kalmak zorunda bırakılmışlardır. yani ki her gelin çıkışı, her kadının kendi çilesini bir başkasında hatırlayışıdır da ondan ağlayışıdır.

(bkz: gelin arabalarının önüne geçip yapmayın demek isteyen kadınlar)

(bkz: kınayı getir aney)

(bkz: Hem ağlarım hem giderim)

resmen duygu sömürüsüdür, aslında hatunlar hallerinden memnundur. annelere gelince; zaten bir ömür boyu, bütün sülale, göt göte yaşayacağından gayet gereksizdir. bu yüzden ağlamak yerine, ağlancak hallerine gülmeleri çok daha mantıklı olacaktır.

ablam lan o evlenen diye ağladığımı hatırlar gibiyim. ağlanır. çok pis koyar çünkü. *