gegen die wand

süper bir film. tam bir aşk filmi. aşk böyle yaşanmalı. plansız,çıkarsız,aniden,çelişkilerle dolu.

ayrıca zamanın çok ötesinde bir film. heleki bunun bir türk filmi olması. türklerden böyle bir film o dönem beklenmediği için sanırım altın ayıyı direk vermişler. iyi de etmişler. muazzam bir film.

ayrıca sibel kekilliyi bu filmde oynatma cesaret için fatih akın takdir ettim. aynı zamanda hiç sırıtmadan ilk oyunculuk deneyiminde süper iş çıkarmış.

keza birol ünel de kötü türkçesine rağmen süper oynuyor. on numara beş yıldız bir film.

bu filmde bir sahne var; birol ünel susadım diyor ve içki içiyor. eniştesi güven kıraç'ta susadıysan su içsene olm diyor. birol da ben hayvan değilim diyor.

bu çok önemli bir diyalog bence. buradan içkicilerin bu duruma bakışı görülebilir bana göre.

(bkz: milletçe alkışlıyoruz).

Uzunca zamandır hakkında uzun uzun entry girmek istediğim, yazdığım yazıya baktıkça kimi zaman sinirlerimin depreştiği, kimi zaman da gözyaşlarına büründüğüm fatih akın'ın zannımca en iyi filmi. Cahit tomruk, tabiriyle "zibel" aileleri yan karakterler, abisi, hüznün dibine koyan filmin sonu. "Abi ben aşik oldum aşik" dedikten sonra, cahit tomruk'un yaptığı delilikleri ancak aşıksanız yapabilirsiniz. Kesinlikle empati yapmaya çalışılarak izlenmesi gereken filmdir.

duvara karşı anlamına gelen almanca söz dizgisi...
(bkz: duvara karşı işeyen adam) (bkz: serbest cagrısım)

https://www.youtube.com/watch?v=gVk0nGbgTS4

2004'ün 14 şubat gününde vizyona giren; meltem cumbul,sibel kekilli,birol ünel ve güven kıraç'ın oynadığı film.

Vay be eskiden ülke gündeminde ne güzel şeyler varmış dedirtendir.

görsel

" Dünyayı değiştiremiyorsan, dünyanı değiştir. "

Yanilmiyorsam turkcesi "duvara karşı".

Türk sinemasının Dramatik açıdan en güçlü filmlerinden biri. Kuşkusuz bunda müzik seçimlerinin de payı var.

“Yaşamak istiyorum Cahit”

“Dünyayı değiştiremiyorsan dünyanı değiştir”

Kim bilir kaç kez izledim, etkisi hiç değişmedi. Her izlediğimde tokat yemiş gibi oldum, içim acıdı. Öyle böyle değil çok severim bu filmi. Sıkışmışlık, gurbetlik, kimsesizlik, aşk, tutunma çabası ve her şeye rağmen yaşama arzusunu bu kadar arabesk ama bir o kadar da mükemmel bir sinema diliyle anlatan oldukça çarpıcı bir film bence Duvara Karşı...
En sevdiğim sahne Güven Kıraç’ın Sibel yan odada ağlarken “Ne ağlarsın benim zülfü siyahım” şarkısını söylediği ve saz nameleri yaptığı sahne sanırım.
Şimdi hatırlayınca bile o burukluğu hissediyorum.

2004ün Adana’sında ya vizyonda çok kısa kaldı ya da benim yaşım yetmedi sinemada izlemeye, tam hatırlamıyorum. ama sinemada izleyememiştim. Vcd kiralayıp izleyebilmiştim o zamanlar.
Yıllar sonra başka sinema’nın sayesinde kadıköy sinemasında gösterilecek olması mükemmel...

Altın Eldiven faciasından sonra Fatih Akın’ın bu sinemasını ne kadar çok özlediğimi farkettim.

gercekten ne yazsam diye dusunuyorum nerden baslasam bilemiyorum, analizine girsek cikamayiz .mükemmel bir filmdir. yolu almanya´dan gecen herkesin izlemesini tavsiye ederim.

birol ünel'in ölümünden birkaç gün önce izleyip beğenmemiştim bu filmi ama ölüm haberinden sonra daha acıklı ve etkileyici gelmeye başladı. Sanki birol ünel'in biyografisiymiş gibi.

Canım sibel..