bugün

kapalı alanda mangal partisi veren grubun hepbir ağızdan seslendireceği eser.
bir üff desem de savrulsa benim gecemden diye umut ediyorum ya hiç niyetli değil sanki ve sanki kül değil de kalıp kalıp beton. öyle ağır öyle yerleşmiş ve gri ki...
Küller sarmış geceyi, toz bulutu küller. Sokak lambasının ışığı kadehimin içinde. Elimde sigara, ben sigara içmem oysa...
Uzandım şöyle bir, gölgem kaldı duvarlarda; kimsede kalmadığım gibi. Günahlara koşuyorum, yanımda yatan bu adam kim? Sevgilim diyorum, sevgilim diyorum ama... Tek gecelik aşk gibi sanki bende.

Eskiden sevdiklerimi başka kollara veriyorum bu gece. Eskiden sevdiklerim, aynı gün aynı gece başkalarının oluyor ve benim hatrıma düşüyor gülüşleri. Yüzlerini bile unutmuştum oysa...

Yanımda uyuyor esmer bir adam. Boynunu kokluyorum, ellerim sakalında. Uyanıp gözlerime bakıyor, adımı fısıldıyor. Benimsin diyor, benimsin...
Ait olduğum yeri bilmiyorum bu gece. Beynim saplantılara saplandı, ben kimim bilmiyorum. Sokak lambasının ışığı gözlerimde, uyuyorum. Ben ışıkta uyuyamam oysa...

Giderek daha belirsiz yürüdüğüm yollar...
Geceyi küller sarmış...
Sanki safım, toyum...
Uyumuyorum...

Sokak lambasının ışığı içimde. Aydınlık istiyor mu kalbim bilmiyorum oysa... Yanımda yatan adam, vazgeçemediğim... Nefesiyle sarsılıyor uzandığımız kırmızı yatak. Kime yazmaya kalksam, cümle hep onunla bitiyor. Yanımda yatan adam, yanından gitmem gereken...

Eskiden sevdiklerim, zaman kaybettiklerim...
Geleceğim, nerdesin?
Çıplak ayak yürüdüğüm yollar, dikenler...
Sorduklarım, yorduklarım, yoruluşlarım...
Elimde sigara...

Sabah olmalı artık küller sarmış gecenin ateşine inat... Koynumda itiraf edemediklerim... Neredeyse inanacağım bu yalana... Büyüdüm artık, çocuktan sayıyorum kendimi oysa... Büyüdüm... Gölgem kaldı duvarlarda... Kimlerde, ne kadar kaldım?

Çocukluğumun vurguları gözlerimde, uyuyorum bu sefer sokağın ışıkları içinde... Kirli sakallı bir adamın günahında, uyuyorum...