geceye bir gerçek bırak

Babaannem yaklaşık 2 sene önce vefat etti. Beni çok severdi. Nasırlaşmış elleriyle hep yüzümü severdi. Büyüdüm, sakallı bir adam oldum o yüzümü sevmekten vazgeçmedi.

Geçen mezarına gittim ve bir an kafama şu dank etti orda. O beni seven eller çürüdü. Bir tek yaşanmışlıklar kaldı ama onlar da git gide bulanıklaşıyor. Geriye işte şu toprak yığını kaldı. Başında mermeri olmasa biri var mı yok mu o bile bilinmeyecek.

Ölüm denilen illet ilk defa bu kadar korkuttu. Yok olmak. Bir zaman anımsanmak ama sonra tamamen yok olmak. Sanırım hiçbirimiz bundan kaçamayacağız!

gerçek şu ki; herkes seni incitecek, yapman gereken şu:
acı çekmeye değecek birini bulmak.

bob marley

bugün, yıllar sonra çocukluğumun geçtiği mahalleye gittim. bir kaç ufak detay dışında hiçbir şey değişmemiş. her şey 20 yıl önceki haliyle neredeyse aynı. hemen yan binamızdaki apartmanın zemin katında sıklıkla gidip geldiğimiz bir komşumuz vardı. o zamanlar cıvıl cıvıl olan ev şimdi metruk halde. camlarını da kapatmadıkları için içerisini görebilme şansım oldu. boş odalara bakıp hatıraları gözümde canlandırırken bir detay gözüme ilişti. duvarda eğri büğrü küçücük yazılar vardı. kafamda flaş çaktı resmen. o yazıları taa yedi yaşımdayken benimle aynı yaşta olan komşu çocuğu ile duvarlara biz yazmıştık. bir anda o günlere gittim. mesela annemden sağlam bir azar yemiştim o anı her detayıyla hatırladım.

çarpık çurpuk bir yazı bile değişmeden duruyor duvarda. ama ben değiştim. o yazıyı ben yazdım ama o ben, şu anki ben değil. bir bardak dahi yıllara meydan okuyor; fakat biz kendi yarattığımız o bardaktan dahi daha kırılganız. ben göçüp gideceğim; fakat o yazı belki de benden uzun yaşayacak. ömür biraz kısa mı ne?

Gerçekleşmeyecek hayaller kuruyoruz.

Sokakta maç yapan çocuklar şimdi nişanlanıyor.

bazı insanlar; durmaları gereken yeri bilmiyor ama vurmaları gereken yeri gayet iyi biliyor.

kimseye yaranızdan bahsetmeyin.

hiç kimseyi gerçek anlamda tanıyamazsın.

ya onun ruhu yorulur ya da seninki!

görsel
"Ülkesini, yüksek istiklalini korumasını bilen Türk Milleti, dilini de yabancı dillerin boyunduruğundan kurtarmalıdır. "

| MUSTAFA KEMAL ATATÜRK

görsel

görsel

görsel

sanal alem insanların yapamayacakları şeyleri konuşup söylediği bir çöplüktür yüzlerce eleştiri isyan şikayet istediğin kadar yaz çiz burada kalır insanın acizce kendini avutma çabası sadece klavye ile hiçbir şey değiştiremezsin.

2017 yılı 2 ağustos itibariyle dünya, bir yıllık üretim stoğunu bitiriyor. yani bu ne demek! yaklaşık 5 ay boyunca dünya halkı olarak cepten yiyeceğiz. ya da şöyle söyleyeyim 2018'in gıda stoğunu şimdiden yemeye başlıyoruz.

yeni bir kitlesel yok oluş çok yakındır. ama bu sefer ne göktaşı ne de buzulçağı... bunun sebebi tamamen homo sapiens olacak.

Her biten gün ömürden katre kate eksilen bir parça... daha mutluluğunu yaşayamadan her gülüş Dudakta yarım kalıyor.

görsel

insanın sadece kendinden medet umması gerektiği küçüklüğümüzden, okul sıralarından başlayarak zihnimize işlenir.

Ancak bir, üç belki beş defa insanlardan sığınaklar oluştururuz. Hep aynı inançla, bu defa olacak hissiyle. Sığınağın temeli et iken yüzde yüz güven duyabilen var. Et bu. Hırpalanır, kilo alır, kilo verir, değişir. Daha vahimi ayakları olan bir et. koşulsuz güvendiğiniz o insan gitmek isteyebilir. Kimisi olgunlukla karşılar, kimisi hem kendini hem sığınağını parçalar ki bi başkasına yara bere almadan gidemesin.

Günün sonunda ise insan kendisiyle baş başa kalır. güvenme der, kendi sırtını sıvazlar. Bu sefer tamamdır, sarsılmaz iradesiyle kimseye bel bağlamayacakTır.
Ama yarın yeni bir gün. Yeni bir sığınak dünü tamamen unutturur. Dünün acılarını, karını, yağmurunu, güneşini bu sefer başka biriyle yaşar.

Çok enteresan. Dünya tam anlamıyla nasıl oluştu, göbeklitepe binlerce yıl tapınak olarak mı kullanıldı, uzaylılar da bizi görüyor mu sorularından ziyade daha ilginç bu durum bana göre. Beyni olduğunu iddia eden canlılar belli konularda asla ders almıyor. Sevilme ihtiyacı, ikinci biri olmadan var olamama düşüncesi öyle bir nüfus etmiş ki kimisine, diğer yarısını arayarak ömürlerini heba ediyorlar.