gece birden gelen sıkıntıyla patlayacak gibi olmak

diş agrisi ile yarışabilecek bir lanet durumdur.

Ne zaman bu duruma düşsem sabaha kadar uyuyamam. En son 1 ay önce böyle olmuştu, sabah saat 10 a kadar uyku tutmadı. Bir şey içimi kemiriyor sanki. Ben uykuya daldım, yarım saat sonra zeki alasya vefat etti. Ben diyorum boşa sıkılmaz benim içim. Çok hisli bir insanım.

aşk acısından tut gelecek kaygısına kadar bir çok etken sebebidir bu durumun...Başka bir zamanda, başka bir şehirde, başka insanlarla paylaşmayı umduğun ve farkı yaratmak için, farklı olmaya çalışırken sıradanlaşır insan hayatı. Etrafında hep farklı insan namzetlerinin aynı versiyonları ile mücadele ederken karanlıklar düşer düşlerine. Çalışma hayatına bakıp ”her şey çok farklı olmalıydı lan.” derken bulursun iç sesini. Çıktığın merdivenler artık amacına değil daha derin bir hüzne yaklaştırır seni. Geri dönmeyi de içine sindiremediğin bir vakittesindir artık. Başka sıradan insanların aldığı radikal kararlara gıpta ederken tükenir gider vaktin. içinde durduğun kalıbı dahi tarif ederken yazacak ne çok şey var diye düşünüp sıkılırsın yazmaktan. Hatta yazmak şöyle bir kenarda dursun anlatmak dahi zor gelir geçmişin izlerini. Derin ve içten bir boşver çıkar ağzından istemsiz… Çok daha farklı bir hayatı yaşamayı planlarken şimdi etrafına bakıp ”Aslında bende yaşadığım hayattan memnun değilim.” dediğinizi duyar gibiyim. Tabi ki herkes bu konuda aynı hissetmeyecek bunu da biliyorum. Ben kendimden yola çıkıp bir tümevarım tasarladım sadece. Şimdi karşılıklı konuşuyor olsaydık hayat şartları, çevre koşulları, eğitim sistemi derken sayısız problemi dökerdik masaya. Ya da hep bir ağızdan derin bir boşver çekerdik...