galatasaraylı babadan nefret etmek

babaya küfür etmekten günahkar olmaktır.

her halükarda baba ile gurur duyulması gerekirken yapılan nankörlüktür .
bu konuda insan babasını falan seçemiyor diyenler olmuş , ulan baban istese sen başka takım tutabilir misin ?
küçükken iki maça götürse , iki forma alsa işlem tamam olacakken , baba babalığını yapmış ve çocuğunun dilediği takımı , kendi sempati duyduğu takımı tutmasına izin vermiş , ama işte çocuk zaten tam olmamış ki hala isyan ediyor .
adam orada hayatı boyu çocuğu ile aynı takımı tutma , beraber maça gitme , maç akşamı beraber rakı içme keyfinden vazgeçiyor , sırf çocuğu istediği takımı tutsun diye , bizim mallar hala babasının tuttuğu takım üzerinden nefret güdüyor , ilginç bir kafa gerçekten .

geçenlerde bana "keşke fenerli olsaydın, ne güzel kavga ederdik, rahat rahat küfür ederdim sana, yaşına bakmaz girişir döverdim" dediği an bir anlık oluştu aslında.

hadi insan babasını seçemiyor ama bir insan neden gs yi seçer ki?

baba ile annenin hala nikahsız olmasındandır.

(bkz: bir evladın yapabileceği en büyük şerefsizlik)

(#15839645)

bahsi geçen baba bu tavrı, geri zekalı bir insan yetiştirerek sonuna kadar hak etmiştir.

(bkz: cincon diyen bir ergen daha)

sadece eziklik duygusudur. galatasaraylı babanın fenerbahçeli evladını ezmesinden kaynaklanır.

haklı bir eylemdir. evlat olsa sevilmez.

Her fenerliyi de adam sanmıyoruz
fikrini iyice teyit ettirmiştir.

anasını, atasını bilmeyen ezik fenerli söylemi.

(bkz: keşke baban dışarı boşalsaydı be oğlum)

aynı takımı tutan herkesi babası sananları sevindirmiştir.

her sakallı da dede sanmıyoruz.

içinde derin bir götleklik barındırmaktır.

galatasaraylı babalar koşullar ne olursa olsun evlatlarını sevmektedirler.

(bkz: Fenerbahçe ezikliğine bir örnek daha)

(bkz: ana ata tanımaz terörist fenerli)*

(bkz: hem holigan hem kalitesiz yazar)

babanın belli olmaması durumudur..

galatasaray lı bir babaya sahip olmak bir fenerbahçe li için çekilmez bir durumdur. tüm iyi niyetinle onun da kendi tercihidir diyerek saygı duymaya çalışsan da ne yapar ne ederler sonunda kendilerinden nefret ettirmeyi başarırlar. baban da olsa netice de bir cincon işte. al birini vur ötekine. bu futbol mevzuları yüzünden çok defalar ağzımızın tadı kaçmış olduğundan mümkün olduğunca konuşmamaya gayret ediyoruz. o da çok iyi bilir ki mevzubahis fenerbahçe olduğunda babamı bile tanımam. zaten fenerli anneme çektirdiklerinden dolayı gıcığım.

neyse, geçen hep beraber oturmuş survivor izliyoruz. işte anıl mı gidecek yoksa alp mı? o kadar sümsük varken konseyde bu ikisini karşı karşıya getirdiler. biz ikisini de seviyoruz ama yarışma bu, elden ne gelir. zaten kafam bozuk. reklam arasında zap zup yapayım dedim. baktım bir kanalda oturmuşlar futbol geyiği yapıyorlar. fırsattan istifade azcık dinleyeyim dedim. aynı mevzular fb, aziz yıldırım, kupa vs. vs.

tam ben ekrana kulak vermişken, az ötemdeki babamdan içinde şerefsiz, fb, aziz yıldırım ifadeleri geçen bir cümle duymayayım mı? bende bir şalter attı. yani başkası olsa var ya anında yüzünün ortasına kafayı yemişti. işte karşındaki baban olunca elinden bir şey gelmiyor. bir şey de yapmasam sinirden kendimi yiyeceğim, o derece. en iyisi temiz hayaya çıkıp sigara asılıyım diyerek hiddetle yerimden kalktım ve kapıyı çarpıp kendimi dışarı attım. çıkarkende baba olmuşsun ama adam olamamışsın dedim. nasıl iyi demiş miyim?