bugün

hep fıstıklı kadayıf yemek istemiş, daha onu görür görmez kendinden geçmiş fakir ama tatlı sever çocuklardır. yahu geçen gün eve iftara gelen misafirlerimize fıstıklı kadayıf alayım da yesinler diye pastane satın almaya gitmiştim. o sırada üstüme küçük bir çocuk atladı ve ''abi ben hayatımda hiç fıstıklı kadayıf yemedim hep televizyonda yiyenleri izledim, annem bana oğlum cevizli yaptım oturda zıkkımlan! derdi hep'' diyerek fıstıklı kadayıf istediğini söyledi. bir çocuğun fıstıklı kadayıfsız nasıl yaşadığını, nasıl acılar içerisinde olduğunu o zaman öğrenmiştim azizim, hemen pastaneyi çocuğun üstüne yaparak kaçtım oradan, hunharca ağlıyordum yolun ortasında, bu sefalete şahit olmak büyük bir yankı uyandırdı göynümde... yolda hala pastanelere saldıran çocuklar vardı, fıstıklı kadayıf istiyoruz ulaan sesleri kulaklarımı çınlatıyordu. eğer hiç paranız yoksa bile o gün yemek yemeyin gidin çocuğunuza fıstıklı kadayıfı yedirin azizim.
karıya saldıran zenginlerden daha iyi insanlardır.

tamam la üstüne alınma.