fotoğrafların çıkmasını beklemiş efsanevi nesil

içinde bulunduğum için sevindiğim nesil. şimdiki gibi bin tane fotoğraf çek beğenmessen sil gibi bir şey yoktu. bizim antin kuntin bi makinemiz vardı 36 tane çekerdi. o yüzden yok gözüm kapalı çıktı yok beğenmedim bi daha çek diye bir şey yoktu. zaten göremezdikki. 36 tane çekincede gidip fotoğrafçıdan alır büyük bir heycanla bakardık. şimdi öyle mi? bazen düşünüyorumda çok da kötü bir yılda doğmamışım aslında. çok öyle teknolojinin içinde. *

fotoğrafların yanmasına üzülmüş nesildir ayrıca. evet.

fotoğraf makinesinin film kapağını yanlışlıkla açıp tüm resimleri yakmış nesildir.

fotoğrafların bir anlamı vardı o nesil için, çoğunlukla özel günlerde çekilirdi fotoğraflar. güzel güzel albümlenirdi, değerleri vardı.