filozof krallar

eflatunun anlattıklarına göre devleti yöneticek kişinin maddi zaafları olmamalıydı. ailesi, malı, mülkü, olmamalıydı. onu zayıflaştırıcak hiç bir bağı olmamalıydı. onun tek derdi devleti olmalıydı. onun için ön planda sadece devletin bekası olmalıydı. milletler ancak böyle yöneticilerin sırtında yükselebilirdi. böyle yöneticilerin iş başında olduğu yönetimler demokrasiden uzaklaşabilirdir. ancak devletin iyiliği için herşey yapılmalıydı. bu yöneticeler ise ancak filozofların arasından çıkabilirdi. yani onlar filozof krallardı.
(bkz: büyük iskender)
(bkz: yavuz sultan selim)
(bkz: mustafa kemal atatürk)

(bkz: şah ismail)