feodalizmde toplumsal sınıflar

avrupa'da orta çağ döneminde etkin bir sistem olan feodalitede ortaya çıkan sosyal sınıflardır.

Asiller: Soylular sınıfı, üretim yapan serflerin çalıştığı toprağın sahibi olan ve serfler üzerinde askerî/yönetici sınıf olarak oturan sınıftır. (bkz: senyörler sınıfı)

Soylular, kendi içlerinde hiyerarşik bir yapı oluştururdu.
sınıflama da kont,baron gibi ünvanlar da vardı.
bunların sıralaması şöyle idi: (en büyükten itibaren)

1.dük (karısı düşes) 2.marki (karısı markiz) 3.kont(karısı kontes) 4.vikont (karısı vikontes) 5.baron (karısı barones) 6.şövalyeler (şövalyelerin karısı olmayabilirdi)

Ruhban Sınıfı: Ortaçağ'da soylu olmadığı halde güç ve nüfuz sahibi olan sınıf ruhban sınıfıdır. Ruhban, Katolik kilisesine bağlı papaz, keşiş ve diğer din adamlarıdır.

Dinsel ideolojinin hâkim olduğu Ortaçağ'da Katoliklerin ruhani lideri Papa'nın çok büyük yaptırım gücü vardı. Kralları bile aforoz edebiliyordu. Ayrıca Frank Karolenj ve Kutsal Roma-Germen imparatorları, Papa'nın önünde diz çökerek taç giyiyorlardı.

Serfler(Köylüler): Feodal piramitin en alt ve en geniş tabakasını oluşturan serfler, soylunun toprağında üretim yapar ve tükettikleri çok az miktar haricindeki bütün ürünü soyluya verirlerdi. Bunun dışında serfler, soyluların şato tamiri gibi işlerinde işçi olarak da çalışırlardı.
Serfler, siyasal haklara ve istediği zaman başka köylere göç etme hakkına sahip değildir. Serf, feodal beye bağlıdır ve beyliği terk etmesi yasaklanmıştır.

Kaynak: (bkz: wikipedia)