faşizmin başkenti izmir

(bkz: ya bi siktir git)

taraf ın, dikkat çekmek için kıvranan "cıbıldak" trollünün sözümona tespiti. kim ciddiye alsın seni? ancak helin alır, gelir ropörtaj yapar.

--spoiler--
Taş atan izmirlilere gelince... Demokratik açılım adlı turnusol kâğıdı, onların Kürt kardeşliğinin eşitsizlikle malûl olduğunu gösterdi, bu kardeşliğin sınırlarını ve zaaflarını ortaya çıkardı. Onlar da tıpkı hikâyedeki asıl kardeş gibi, sevgi ve şefkat duydukları Kürt kardeşlerinin kendileriyle eşit ilan edilmesinin travmasını yaşıyorlar şimdilerde...

--spoiler--

http://taraf.com.tr/makale/8795.htm

medeni izmir, elinde taş ile değil kitap ile gezer, o diğerleri gibi kavga gürültü ile olaylara yaklaşmaz konuşarak halleder medenidir o.
(bkz: taşmı lan o)
(bkz: bir kısmı medeni değilmiş)
(bkz: medeniyet dediğin tek dişi kalmış canavar)

vatan hainliğinin başkenti taraf gazetesi tarafından salya sümük yapılan açıklamadır.**

Tanımlama saçmadır. Zaten gazetede, gazete değil, gazeteciktir.Gazete demeye bin şahit gerekmektedir. Kürt propagandası yapan faşistlere verilebilecek en güzel ders onların dilinde bir cevapla mümkün olabilirdi oda gayet güzel verilmiştir.

(bkz: faşizmin yayın organı taraf)

izmir'i sevme sebebidir.

faşizmi bizzat benimsemiş bir gazetedeki* bir yazarın söylemi olması sebebiyle umursanmaması gereken ve zaten de izmir'in zerre umrunda olmayan,haksız,iftira gibi yakıştırmadır. bunu söyleyenlerin dtp konvoyunun taşlanması olayında izmir'e en ağır hakareti yapıp faşist ilan ederken aynı manzara doğu illerinden birinde yahut gazi mahallesi'nde polise ve masum insanlara,esnafa yapıldığında son derece tepkisiz kalmaları kendilerinin samimiyetini ortaya koymakta ve kendilerini niçin ciddiye almamamız gerektiğini açıklamaktadır sanırım.

kaldı ki faşist diye itham ettikleri şehirde yaşayan ermeni'si,rum'u,yahudisi,çerkesi ile tüm farklı etnik kimlikteki insanların nasıl huzur içinde yıllarca güzel komşuluk,dostluk ilişkileri içinde olduklarını,hristiyan vatandaşlarımızın ibadetlerini ve kültürlerinin gereklerini yerine getirirken ne kadar güzel bir hoşgörüyle karşılandıklarını,hoşgörünün ötesinde onların bu farklılıklarının zenginlik olarak algılanıp izmirlilerin mutluluk kaynağı olduğunu görmezden gelebiliyorlar.

işte faşizm ve ''taraf'' lı gazetecilik böyle bir şey..

biraz samimiyet,biraz dürüstlük,biraz empati. ihtiyacımız olan bu.