farklı olanı taşlamak

sıradan insanın, sürüden ayrılma cesareti gösterene doğal tepkisi. kolay mı öyle kendisi herkese benzerken başkalaşabilmiş birine tahammül gösterebilmek.

peki ya dönüşmek kolay mı? nesilden nesile aktarılan bilgiyle insanı zombiye dönüştüren, kalabalıkla barıştıran o mükemmelleşmiş sistemin dışına çıkmak kolay mı? ya, görünmesin diye en açığa, en ortaya saklananları görmek, gördüklerini beğenmemek, beğenmediğini çemberin dışından çembere haykırmak?

çemberin en ortasında mal mal geviş getiren bir sıradan olarak yanlış adama sordunuz. ama bir an kafamı kaldırıp baktım da etrafım aynalarla dolu gibi geldi. her baktığımda kendimi gördüm, gördüğümü hiç sevmedim. yararak çember dışına yönelmemin tek nedeni taşlara gelme arzusu. ya bu aynalar kırılsın etrafımdaki, ya gözlerim kör olsun. ve mümkünse ilk taşı bana en çok benzeyen atsın.

savunduğu fikre laf söyletmeyen çoğu kişinin en ufak karşı fikir ve eleştiriye bombardımanda bulunmasıdır. hoşgörüsüzlüktür.

(bkz: sıradan olanı kötülemek)

--hakikatin yıldızı--
Pür-tehekküm soruyorlardı: -Niçin herkesten
Ayrı durdun? Ne için istenilen, titrenilen,
Koşulan şeyleri tahkıyr ederek, çiğneyerek
Âlemin zıddına, pür-çîn ü ta'ab, bir meslek
ihtiyâr etmeğe mecbûr oldun?

Ne için? Söyle, tecerrüdde ne lezzet buldun?
Neydi sevk eyleyen âmâlini bî-hude yere
En çetin yollara, en huşk u haşîn sadmelere?
Neydi rûhunda o illet ki muharriş, müzmin?
Doğruluk, hubb-i hakîkat mi?.. Fakat sen delisin!

O sükût etti; ve bir katre-i bârid asabî
Bir tebessümde sinen girye gibi
Titreyip kaldı cebîninde.

-Evet, sen delisin!
Bütün insanlar akılsız, bütün âlem miskin,
Bütün efkâr-ı beşer kör de şu dünyâda gören,
Anlayan bir senin aklın mı? Neden, söyle, neden
Herkesin gittiği yoldan saptın?

Herkesin yıktığı evhâmı hakîkat yaptın,
Tapıyorsun?

O, muannid, mütegaafil bakıyor,
Sanki bir heykel...

-Evet, sen delisin, hem mağrûr
Ve muzırr bir delisin; haddini aştın, artık
Seni igmâz edemez, hazmedemez insanlık...
Ve bütün kaafile taşlarla mücehhez, mahmûm,
Ettiler "Hakk!" diyerek hakka hücum.

Ona her darbe şifâ, her acı söz bir müjde:
Taşlar indikçe sızan kanlar o kudsî yüzde
Bir küçük nokta bırakmıştı... Bakıp zâlimler
Doğdu zannettiler alnında beyaz bir ahter!

--hakikatin yıldızı--

Tevfik Fikret. "Rıza Tevfik'e."