bugün

Fakirlik aslında günümüz koşullarına uyarlanmış bir doğal seleksyondur, bu açıdan minimal düzeyde de olsa haklılık payı olan şişkindir.
iki güruhtur:

1- Babası parası ile büyüyen, para kazanmak için çaba sarfetmeyen kişilerin oluşturduğu kesimdir. Bunlar için para sahibi olmak " genel geçer " bir sosyal kabul alametidir.

2- bir şekilde parayı kendine çekmiş " sonradan görme" tabir edilen gürühtur. Bunlar birinci kesimin sosyal kabul alametine kendini kaptırmış, o sosyal kabule erişmek için nerden geldiklerini unutmuş kimselerdir.

iki güruhuda bir mekandan ayrılırken yada bir hizmeti aldıktan sonra verdikleri garsoniyeyi / bahşişi veriş tarzlarından ayırt edebilirsiniz. ilk gürüh yüklü bir bahşişi verdikten sonra hizmet aldıkları kişiye bir nevi "hadi kiş kiş" bakışı atarlar. Onlar için bu mesele verilen hizmete bir teşekkür mahiyetinde olmasına rağmen, "Anne ve babadan" öğrenilmiş ve sosyal statüleri gereği yapmaları zorunlu olan bir davranış biçimidir.

ikinci kesim verdikleri bahşişin miktarını önce çaktırmadan etrafına ve hizmetliye gösterir, sonra birinci kesimin bakışını atarlar. Onlar için garsoniye/bahşiş hizmete teşekkür aracı değil, zenginlik ispat ve karşıyı küçümseme, ezme hareketidir.

Allah bizleri hesabını veremeyeğimiz paraya sahip etmesin. Zenginliği de hazmıyla versin inşallah.