bugün

hepimizin her gün maruz kaldığı kişilerdir.

bıktım mutlu pozlarınızdan. bıktım daha bir hafta önce yaptığınız sevgililerinizle "bakın ne kadar derin bir aşkımız" var pozlarınızdan.

size de ilginç gelmiyor mu? neyin ispatını yapıyor bu insanlar? neden gözümüze gözümüze sokuyorlar mutluluklarını?

kendi halinde bir insan düşünün. ortalama bir hayatı var. facebook'u açıyor. aman allahım. herkesin sevgilisi var, herkes musmutlu fotolar paylaşmış. bu kendi halinde olan adam "ulan meğer ne boktan hayatım varmış" diye düşünmeye başlıyor.

------------ burası önemli bir tespit --------------

trajedi buradan sonra başlıyor. kendi halindeki adam artık kendini mutsuz hissediyor. sanki herkes mutluymuş da bir kendisi ortalama bir hayat yaşıyormuş gibi hissediyor. yazık değil mi lan yaptığınız?

------------ burası önemli bir tespit --------------

facebook güzeldir hoştur ama iş "bakın ne çok mutluyum" sahtekarlığına gelince kendi halindeki adamı bile mutsuz edebiliyor. bu yüzden kullanmıyorum facebook falan.
yalan söylüyorlar, panik yok. en azından bazıları kesin yalancı.
bazıları doğru söylüyor. hani uzun süre vakit geçirdiklerim var ulan adam hep mutlu amınakoyim.
sahtekar bunlar.

birilerine hava atmak için mutluluk pozları veriyorlar.

biz kendi halinde insanlar da yanılgıya düşüyoruz. "ulan ne boktan hayatım varmış" diyoruz. onların yüzünden durduk yere mutsuz oluyoruz.
önemli olan gerçek hayatta mutlu insanlardan olmaktır. facebook ne amk ya.
gerçek hayatta göremediğimiz insanlar.
facebook ve instagram olmasa kendimizi nasıl iyi hissedebilirdik. o kadar da kötü birşey değil kanaatindeyim. insanların küçükte olsa özendikleri hayatı yaşadığı yalancık dünyalarıdır.
(bkz: amlarına koyayım ben onların çok ayıp ediyorlar)
zannedersem listelerinde rakipleri olan insanlar. ilkokulda gıcık olduğu çocuk, daha fazla ilgi gören daha güzel lisedeki arkadaşı, kuzeni, kankası, eski sevgilisi. ya da umarım gerçekten mutludurlar.
sahte gülücükler, sahte hayatlar, herkes bir başkasına üstünlük kurma çabasında, bakın bu bizim evimiz, bakın bu bizim tatilimiz, bakın bu bizim akşam yemeğimiz, özellikle kadınlar; söz fotoğrafları, nişan fotoğrafları, kına fotoğrafları gına geldi artı, 2007 yılında feysbuka üye olduğum günleri düşünüyorum gerçekten güzel bi siteydi artık boku fazlasıyla çıktı.
yalanlarını sikeyim hepsinin. hepsiyle muhabbetim var, şarapçısı, esrarkeşi, kokainmanı (onlarda para var huzur var), solcusu, orta yolcusu, faşisti... hepsi mutluyum diye takılıyorlar facebook denilen koduğum yerinde, yüz yüze görüşünce bir tebessüm etmez sıfatını siktiklerim. bende facebookta sırıtmam amına koyim.
yalanci kişilerdir.
facebooku dondurup ekrana dalıp gitme sebebidir.
anlam veremediğim arkadaşlardır. hayatını tamamen facebook'a endekslemiş çözülmeyi bekleyen bir kuram bence.

birde 'real hayata dönüyorum sonra görüşürüz a dostlar' diyerek, veda da ederler ki beni benden alırlar.
Alayının amina koyayım.

(bkz: amlarına koyayım ben onların çok ayıp ediyorlar)

Sahte ve samimiyetsiz kişilerdir.

Fotoğraf yorumları burcucum çok güzel çıkmışsından ibaret insanların mutlu olması veya mutsuz olmasi sahtedir her türlü.
Bırakınız mutlu olsunlar.. Mutlu olmak herkesin hakkı..
bana yazacak bişey kalmamış.
onları sahte mutluluk dünyalarıyla başbaşa bırakın.
güncel Önemli Başlıklar