bugün

kızın ailesiyle ilk tanışma günü herhalde tek başına soğumaya yeterlidir.
cicim aylarının evliliğin potansiyel süresine oranla çok kısa olması.
özlemin bitmesi olabilir, aynı insan hemen her gün dibinde. özlemek cok değerli bir eylem insanın özündeki şeylere karşı yaptığı eylem, kökü öz... bu kadar değerli, yapıtaşı olan bi eylem bu sartlar altında gercekleşmez, ya da bu noktada en iyisi mantık evliliği.
sorumluluk almak.
arada artık 2 kişiden başka ailelerin de olmasıdır.
Evlenilecek kişinin son dakikada bırakıp kaçabileceği ihtimali. Çok paranoyakça olsa da evlenmekten soğutabilecek en sağlam neden olabilir.
düğünde oyna diye zorlanacak olması.*

kayınvalide, kayınpeder muhabbetleri

bohça..vs gibi geleneksel durumlar.
halihazırda evliyseniz: geçim sıkıntısı.
aşkı öldürüyor. yoksa neden soğuyalım ki azizim?
tüm sorumlulukları sahıplenıcek ıkı kısıden bırı olmak, hatta zamanla ıkı kısı cıkılan bu yolda bu yuku tek basına gogusleyecek olmayı bılmek.
yıllardır peşinden koştuğun birinin evlendikten sonra senden hoşlanmaya başlaması da olabilir.
birazcık derin düşünerek her babayiğit evlilikten soğuyabilir.evlilikten soğumak için pek fazla nedene gerek de yoktur.
hayatı sizden daha iyi planlayan biri ile sanki şirket kuruyor gibi soğuk ruhsuz bi hissiyat yaşamanızdır.

geçer mi lan bi ömür öyle?
(bkz: kadınların hayatı erkeklerden daha iyi planlaması/#8555575)
evlenen kişilerin sürekli olarak "evlenmeyin" demesi. hayır pek matah birşey değil tamam ama bukadarda kötülenmez.
yeni gelinler. sanki onlar gelin olarak dünyaya gelmişler. yüzlerindeki heran dedikodu yapabilirim ifadesi, bekar ve kendi yaşıtı olanlara siz bişey görmediniz ki tavırları ve tamamiyle değişen tarzları ile insana ölene kadar yalnız kalma hissi verirler.
emo gençlik. evlenip çocuk doğurası kaçıyor insanın. *
(bkz: nafaka)
(bkz: abim)
sıradanlık alışılmışlık zamanla bunların olacağını düşünmek.
heyecan bitecek daha ne olsun.
kötü örneklerin çoğalması.

edit: kötü örnek örnek değildir.
sorumluklar ve bir süre sonra kaçınılmaz son olan monotonluk.
evlenince eskisi kadar sevmeyeceğinin bilincinde olmak.
(bkz: doğum sonrası kiloları)
tuvalette karşılaşılan ilk gün...ben seni sıçmıyorsun sanmıştım halbuki karıcığım
her gün aynı kaleye gol atmak gibi olduğu için.*