evlatlık alındığınızı öğrenseniz ne yapardınız

taşlar yerine otururdu.

(bkz: kartlar yeniden dağıtılıyor) *

umurumda olmazdı.

gerçek ailemi de aramazdım

hatta umursamazdım.

hayat daha heyecanlı olurdu.

küçük emrah moduna girip inşaat köşelerinde üstüm başım toz toprak ekmek kemirirdim.

görsel

ilk etapta biraz hüzünlenirdim ama sonra gene mutlu mesut onlarla yaşardım değişen bir şey olmazdı.öz ailen senden zaten vazgeçmiş oluyor. diğerleri ise seni seçmiş. şartları zor olan yetiştirme yurdunda kalmamışsın , biyolojik bağın olmamasına rağmen insanlar seniz öz evlat gibi bağırlarına basmış eğitmiş büyütmüş ki sevgi emektir zaten. oldum olası filmlerdeki ben öz ailemi bulacağım bana yalan söylediniz dramasını hiç anlamamışımdır zaten.

Hiç şaşırmazdım, zaten evlatlık gibi yaşadım. Gerçek ailemi de aramazdim. Ne olmuşsa olmuş.

Annem abimle benim aramda öyle ayrım yapıyor ki evlatlık olduğumdan neredeyse emin gibiyim ama gerçek ailemi aramaya hiç halim yok. Bazen soruyorum zaten bak evlatlıksam ve Zengin bir aileyse bende travma falan olmaz nolur söyle diyorum, tövbe tövbe diyip kafasını çeviriyor. Bilemiyorum yine de, şüphelerim var.

Hadi onlar istememiş anlarım siz istemiyorsanız neden aldınız hadi hepsi tamam da Ala ala beni mi aldınız der ehsjksa diye gülerdim.

Şükür duası eder, evi terk ederdim. Evet

Öncelikle bütün aile bireylerini ayakta alkışlardım. Geçen onca senelere rağmen bir defa bile olsun pot kirmayip, en kızgın oldukları halde bunu yüzüme vurmayacak kadar iyi oynadıkları için. Anneme sevgim Kat kat artardı evlatlık olduğum halde beni diğer evlatlarindan ayırmadığı için. Kendimle de gurur duyardım aileden biri olmayı bu kadar iyi becerdigim için. Babama gelince, babam bana zaten evlatlıkmışım gibi davranıyor. Gerçek babamı mutlaka araştırırdım, hayattaysa eğer gorusurdum. içimdeki o baba boşluğunu doldurabilirdi belki.

Valla koşup sarılırdım iyiki almışsınız diye çünkü onlara aşığım.

Alan bu kadar fakirse veren ne durumdadır der, hiç ses etmezdim.

"bok gibi bir hayat yaşattınız. bari öz evladınız olaydım, en azından değerdi." diye çemkirirdim.

Buram buram aileme benziyorum bu ihtimal yok.

Hayatımda en ufak değişiklik olmazdı. Hiç umrumda olmaz hayatıma aynen devam ederdim.