eve atılan kıza evin anahtarını vermek

tehlikeli bir iştir. özellikle kız çok gezen tiplerdense.

günlerden cumartesiydi, sıcak bir yaz günü sık sık kaçamak yaptığım aşk yuvama gittim. içeriye girdiğimde üç dört kişinin hareretli bir şekilde konuştuğunu, ara sıra gülüştüğünü duydum. kendimi her şeye hazırlamıştım. bir şok bekliyor, göreceklerim karşısında hayata küsecektim. içeri girdim ki o da ne ? 4 tane kız beş çayı içiyor, yanlarında getirdiği börek çöreklerle dedikodu kazanını kaynatıyorlardı. daha önce bir kaç kez eve attığım kız beni gördü ve ''canım kaynanan seviyormuş gel yumul'' dedi. yiyip içtim onlarla. içlerinden biri atkı örüyormuş '' nasıl beğendin mi '' diye sordu. güzel dedim. karnımı doyurduktan sonra diğer eve geçtim ve olanlar hakkında uzun uzadıya düşündüm.

kız tarafından, evimin hanımı ol, mesajı algılanmıştır bile. kurtuluş yoktur. her sabah, sevgilisine kahvaltı hazırlayacak, fakat sevgilisinden yüz bulamayacaktır.

yazıkdır , günahtır, yapmamak gerekilen harekettir sonucunda kişinin ve arkadaşlarının uygunsuz durumda yakalanacağı durumlar doğabilir.

(bkz: risk yönetimi)

ondan başka bir kızın o eve girmeyeceğine işaret olabilir.