bugün

espri yapmak ve o espriyi anlamak zeka gerektirir. herkes birileri gülüyor diye o epsiriyi anlamasa da güler. ayrıca espri yapmak da her babayiğidin harcı değildir. bi yandan gerçekten zeka dolu espri yaparsın, öte yandan selami şahin espirisi yaparsın ya da öyle esprilere denk gelirsin. diğerinde içten kahkaha atarken saçma olan espride afallarsın, gülsem mi yoksa gülmesem mi diye düşünürken onu kırmamak için gülersin. öyle sahtedir ki gülüşün " ay alemsin" der geçersin. zeka ile doğru orantılıdır espri. cem yılmaz a gülmek ayrıdır, atila taş a gülme(me)k ayrıdır. hangisine zekan yakınsa ona gülersin. ya da iyiden iyiye gerizekalıysan espri nedir onu bile anlamazsın ve senle hayat o kadar sıkıcıdır ki. ıyyy uzak dur benden.
bir yetenek gibidir. ve ince espriden anlamayanlardan kaçın. yoksa bön bön bakacaklardır. *
espri yapamayan adamların zekasını gözler önüne seren doğru önermedir.
espri belirli bir kültürel birikim sonucudur. karşıdaki kişide sizinle aynı kültürel birikim olmayabilir. bu durumu iyi hesaplayan kişilerin esprilerine herkes gülecektir. hesaplayamayanların esprilerine ise tepki genelde bön bön bakmakla kalacaktır.