bugün

yıllar önce izlediğin en güzel dizi ve filmleri ilk kez izliyormuş gibi keyifle seyretmeni sağlar...
Sevgili ve nişanlilarimdan yediğim kazıklari asla unutmam.
Geçmişi olmayan adam gibiyim. Oysa 20 lerin başında ne kadar çok düşüncem vardı. Keşke bir yerlere yazsaydım unutmadan önce.
bilgisayarın bana işkence ettiği.

Kalsın...

En sevdiğim hobimdi.
lost tekrar izledim gerçekten sadece karakterleri hatırlıyorum.
Geçmişin acı anılarını unutmaktır. Aslında unutmaya çalışmaktır. Çünkü bazı acılar silinmemek üzere kalbinize kazınmıştır. Mesela annemin ölümü daha dün gibi… Hala acıtıyor.
Bunu farkettiğimden beri günlük tutuyorum. Ölmez de kalırsam 20 yıl sonra gençken yaşadıklarımı, düşündüklerimi, hissettiklerimi okumak keyifli olacak.
Unutmasak makina yanardı heralde.
Hicbir sey unutulmaz. Sadece zamani geldiginde hatirlanir, benzer bir olayla karsilasilmadigi ya da maruz kalinmadigi muddetce tum anilari ve yasantilari hatirlamak mumkun degildir.
Dolayisiyla, unutmak ciddi manada emek ister.
Okuduğum kitaplar, izlediğim filmler, yaşanan anılar, çok samimi olmadığım arkadaşlar...

Hepsi gitti , hatırlamıyorum bile. Sanki hiç yaşanmamış gibi...
unutamıyorum ben. sorun bende mi geçmişte mi.
bi şekilde unutuluyor agam...
Aslında bazen unutmak güzeldir, özellikle yaşadığımız bunaltıcı günlerden geriye kalan hatıralar varsa,Sizce Unutmak için güzel bir gün değil mi bugün.
hayatın bir gerçeğidir ancak yaşlılarda bu durum yoktur sanırım. insan küçüklüğünü unutabiliyor ama büyüdükçe yaşadığı şeyleri unutmuyor bence. mesela ben 8 sene önce bu zamanlar neler yapıyordum pek hatırlamıyorum.
bi şekilde unutuluyor agam...
Abi insanoğluyuz her duruma alışır her durumu bir süre sonra kabullenir en acı şeyleri unuturuz. Bu böyle olmasaydıda hayat çok zor olurdu.
Keşke unutabilsem.olmuyor uykularim kaçıyor.
Ben unutmuyorum hafıza iyi bir şey.
uzun sureli ot icmek boyle kalici anı yitimine yol acar.

icmeyin su boku.
Çok iyi bir şey bence. Bende de şu var insanların bana yaşattığı kötü durumları hatırlamıyorum. Ve bu beni gerçekten mutlu ediyor. Kötü olaylar yok.
Hafıza-i beşer nisyan ile malüldür .
uzun yıllar öncesinde olanları hiç yaşamamış gibi olduğum ya da hatırladıklarımın da sanki bir rüyaymış gibi ne hissettiğimden habersiz çok az bir kısmını hatırladığım bir noktadayım.

anılarım sanki sonradan hafızama eklenmiş sayfaları yırtık bir kitap gibi. kitap demişken ne şeker portakalını hatırlıyorum, ne simyacıyı ne de jaws romanını. daha öncesindekiler zaten hiç yok.
izlediğim filmleri tekrar izlediğimde sanki ilk kez izliyor gibiyim ama aklımda kalan o tatminden eser yok.

tek aşık olduğum kadınla ilgili bile bir kaç anı ve hala arada bir gördüğüm rüyalardan başka hiçbir şey yok!

bu da bana sanki şimdi de boşa yaşıyormuşum gibi hissettiriyor. nasıl olsa yıllar sonra şimdi olanları yine unutacağım...
güncel Önemli Başlıklar