bugün

yaşlı kişinin söylemesi muhtemel cümlecik. eski günleri düşünür, güzelliğini, farkını canlandırır kafasında... iç geçirir... ve dakikasına sara krizi geçirerek ölür.*
( bunu söyleyenlere uyuz olduğunuzdan dolayı yazılarınızda bile hemen öldürüverirsiniz. )
Yeni süprizler ve farklılıklar yaratmadıkça hiçbir zaman eski tadı kalmaz. Çünkü eski tad bir amatör ruh ve bir heves içerir. Bunu taze tutacak yenilikler gerekir. Ayrıca ilk zamanlar hep bir öğrenme vardır. Sonrasında ise öğretme. Öğrenmek hevesli olduğunuz bir konu için eğlencelidir. Ama sizin kadar bilmediğini düşündüğünüz insanlarla aynı ortam tabii ki kolay değil. Öğretmek asla kolay değil.
uludag sozluk hakkinda sikca soylenen sozdur. gercekten de oyledir. eski huzurlu gunlerini bilenler bilir..
(bkz: eski iyidir)