eski sınıfınızdakilerin hep iş sahibi olması

(bkz: hayata dair iç burkan detaylar)

neyse birkaç aya inşallah. bu da güzel.

demek ki yalnız değilmişim.

En azından onlar kendini kurtarmış diye sevinirim. Hasta ruhlu insanlar gibi hayatlarına imrenip nazar etmem.

Bir de bu kadar çok kafaya takmam. Malum kendimi biliyorum. Genelde çift dikiş yaşayınca herkes kendi doğru zamanının ne zaman geleceğini az çok bilir.

Lisedeki 4 lümüzden biri akp den mv oldu, biri vali, biri uluslararası bir şirkette ik direktörü, ben de malum… Bir de bu cam kenarı arka 4 lüydü. Sınıfın geri kalanını siz düşünün.