bugün

Anıları kıpraştırır.
bir daha hiçbir zaman yaşanması mümkün olmayan mutlulukların ve anıların yıllarca aynı karede durabildiğini gördükçe gözleri yaşartır.
Geçmişe özlem varsa insana anlamsız bir hüzün verir.
yaşlanırsınız. yapmayın.
Elden ayaktan düşünce açarız albümleri artık.
Üzer. Yaşlanıyorum ve bunu görmekten nefret ediyorum.
Yara yeni dikiş tutarken neden kanatma peşindesiniz? Yapmayın. Karşı taraf çoktan her şeyi bitirip sizi sildi.
(bkz: Eski resimlere baktım daldım bir cigara yaktım)
Eğer bir sene önceki fotoğraflara bakıyorsanız "Allah'ım geçen yıl çok salakmışım" dedirtir
her zaman yüzde buruk bir gülümseye ve hüzüne neden olan eylemdir.
eski günleri anmakla birlikte, zamanın nasıl donduğunu, o anın nasıl yakalandığını anlamaya çalışmaktır.
eski fotoğraflar,
mutlu gülen iki yüz,
merdivende sarılmışız,
hiç bırakmayacak gibi... *
bazen hüzünlendiren ama çoğunlukla insana iyi gelen, geçmişi kalanlarla hatırlamak ve özlem duygusunu iliklerinize kadar hissetmenize neden olan eylem.
bakılır ve susulur. bir an insan diyecek kelime bulamaz. bulunmuyor be sozluk kelimeler yetmiyor adeta.
fotoğraflar aslında hiç üzüntü vermez insana, yani o gaye ile çekilmez. hep fotoğraf çekirken insan güler veyahut gülümsemeye çalışır. ölümsüzleşen yüzü hep gülsün ister.
ve aradan yıllar geçer...tozlu bir rafta kitap karıştırırken birden kitabın içinden o mutlu, mesut fotoğraflar düşüverir aniden. insan bir anlık tekrar o anlara gider. kabuk tutmayan yarası tekrar eşelenir.
fotoğrafta yalnız olmayan insan fotoğrafa bakarken yalnızlığını hisseder. kim bilir şimde nasıldır hala böyle gülüyormudur diye içinden bir kaç cümle söyler.
eski fotograflara bakmak hüzünlendirir be sozluk.
hatırlamak... daha da kötüsü unutamadığını hatırlamak...

(bkz: kocaman kahverengi gözleri var)
kendinden geriye kalanı unuttuktan sonra hatırlamak.
Küfretme sebebim.*

(bkz: Fotojenik olmamak)
hani eski bir resme bakarken
hani yılları sayar da insan
hani gözleri dolar ya birden
işte öyle bir şey.
kimi zaman tatlı tebessümle bakılan kimi zamanda göz yaşlarına engel olamadıgımız hatıralarda yasama anı.
çoğu zaman yüzünüzde kocaman bir gülümsemeye sebep olan eylem.
Geçmişde kalan ve birdaha aynı mutluluğun yaşanmayacak olduğunu bize hatırlatan kağıt parçaları.
babaannem ne kadar gençmiş , annem ne kadar topLuymuş , ben ne kadar küçükmüşüm , keşke yine babaannemin müstakiL evinde otursaydık , okuL önLüğü yakışmıyormuş bize , bak bu kişi benim vs... gibi cümLeLeri bize kurdurtan , bakarken de hüzünLenmemize sebebiyet veren fotoğrafLardır..
buruk hatıralara dalmış bakarken, kimi zaman sizi güldüren çoğunlukla ağlatan ama her daim sizde güzel izler bırakan eylem..şuan bu satırları yazarken bile gözlerim doldu..neyse kelimeleri daha fazla meşgul etmek istemiyorum
bünyesinde nostaljik öğeler barındıran, insanı derin bir hüzne boğan eylem.
(bkz: eski fotograflar arkasinda yazili mektuplar)
can acıtan yürek yakan hadise.