erkek çocuklara oyuncak silah almak

sonuçlarına bir örnek de, polisin insanlık dışı eylemleri rahatlıkla yapabilmesi hatta bir bölümünün bundan zevk alabilmesidir.

serefsizliktir. daha ufacik yasta bir cocuga birinin canina kiymayi normallestirmek tir.

erkek çocuklara oyuncak silah almak, cinsiyetçi bir tutumun tezahürüdür. Gerek yoktur. Yaratıcılığın tavan yaptığı çağlarda neden çocuklar "ehe buraya basıyorum önüme geleni vuruyorum" gibi basit bir mantıkla oyun oynasın ki? Onun yerine MegaBloks , Lego gibi yaratıcılığın ortaya çıkmasını tetikleyecek oyuncaklar alınsa da çocuk kendi şaheserlerini yaratmanın tadına varsa ya. ille savaşmalı şeyler alınacaksa mesela, var Mega Bloks'un Power Rangers serisi. ( http://www.locopoco.com/s...a+bloks+power+rangers&; )Alın işte çocuk kendi hayal gücüyle ne yapacaksa yapsın.

kendini ifade edemeyen ve güçsüz hisseden bir babanın çocuğuna alacağı akıllara zarar hediyesi.

yarın elinde bulacağı gerçek silahı* kullanabilmesi için, çocuğa, önceden antrenman olanağı sağlamaktır.

hala mahalle aralarında gezerken gördüğüm küçük cocukların blinçaltlarında yatan bir silahın ellerine tutuşturulmasının en büyük sebebi aileleridir, bu yuzden egitime onem veren bir toplum olarak cocuklarımızın ellerinde oyuncak silahları alalım ve ruh gelişimlerini etkileyecek flim, dizi vb. seyrettirmeyelim.

''al oğlum bak sana silaaaah,hani abiler var yaaaa Irak'ta çocukları vuruyolaaaar,işte bundan kullanıyolar,aman da aman geleceğin okul baskıncısı,usame bin ladin'i hadi oyna bakalım yavrum'' diyen ana-baba zihniyetinin yaptığı eylemdir.

ruhsatsız silahlanmanın her gün can yaktığı ve aldığı türkiye'de, çocuğu suça özendirecek sorumsuzca harekettir.

ilkokuldaydık. beden eğitiminde ilk öğrendiğimiz şey asker gibi yürümek, onlar gibi sıraya girmek ve onlar gibi koşmaktı.. dik durmalıydık mesela. dirsek temas aralığı hizaya geçmeliydik. daha sonra da değişmedi bu. koca koca liseli adamlar, kızlardık; kapıdaki hoca saçlarımıza bakarak alırdı bizi içeriye. ceketlerimize bakardı. eğitilmedik vesselam adam edildik "devletlü" mantığıyla. silah normal bir şeydi hayatımızın bütün bu dönemlerinde. şiddetle büyüdük, asker gibi yetiştik.

demode olmuş gelenek.
artık gerçek silahlar çocukların elinde dolaşmaktadır.
babalar amcalar gururla silahlarını oğullarının eline tutuşturmaktadırlar.
(bkz: anne baba olmak)

at avrat silah üclemesinden, küçük bir cocuga verilebilcek en uygunolanıdır şu an icin sanırım. atı nerden bulcak çocuk, kadını napcak..

ilerde iletişim bozukluğu yaşayan çocuklar yetiştirmek isteyenler varsa buyursun alsın

Kız çocuklarına oyuncak makyaj malzemesi almakla aynı etkiyi teşkil eden hadise.Onlar da büyüyünce ayaklı bomba oluyorlar.

vurdulu kırdılı oyuncaklar yerine zeka geliştirici olanları tercih edilmeli evet ama çocukların en merakla izledikleri çizgi filmlerde yeterince şiddet var. eskiden en vurdulu kırdılı olanları bile ninja kaplumbağa gibi filmlerdi şimdikiler teknolojinin de verdiği rahatlıkla herşeyi yapabiliyorlar.

(bkz: benim hiç oyuncak siLahım olmadı biliyor musun amca)

psikolojik açıdan ele alınması gerekirse;
çocukları küçük yaşta şiddete alıştırmak, çocuğun kendisini savunması için şiddet kullanması gerektiğini benimsetmek, savaşın ve silahın masum şeyler olduğunu çocuğa kabullendirmek anlamına gelen ebeveynlerin oyuncak seçimidir.