bugün

bugun vuku bulan, daha önce de pek çok kez vuku bulmuş hadise.
bakıyorsunuz tayyip erdoğan seçim otobusunde. çocuklara oyuncak veriyor.
sonra bakıyosunuz yorulmuş tayyip erdoğan. oyuncakları, dağıttığı diğer şeyleri halkın üstüne atıyor.
halk kapış kapış. izdiham yaşanıyor.
tayyip erdoğan'ın halk iradesi bu olsa gerek.
insana maymun muamelesi yapıyor adeta.
maymuna kuruyemiş atar gibi ananı da al git dediği cumhur bu dediği vatandaşına oyuncak vs. atıyor.
yaşasın demokrasi. yaşasın insanı maymun görüşü. yaşasın be. işte türkiyenin partisi bu.

(bkz: gözleri yaşarmak)
melih gökçek'i hatırlatan durumdur. zira, çok muhteşem(!) ileri dercede süper zeka(!) belediye başkanı i. melih gökçek hazretleri de bir aralar halka yönelik hediye dağıtma işine girişmişti. kah bir otobüsün kapısından sarkarak oyuncak vs. verirdi etrafına toplaşanlara; kah bir komyonun üst kısmına çıkıp çuvallar dolusu plastik topu çoluğa çocuğa şutlardı.
sırf bu yüzden adı plase melihe çıkmıştır.
ne günlerdi, ama artık melih gökçek başkan bu tip girişimlerde bulunmuyor, sanırım daha önemli işleri var!
seçmen tarlasına tohum ekmektir.

o çocuklar biraz büyüyünce aynı anlayış tarafından babalarına kömür, nohut gibi şeyler verildiğine tanıklık edecek, oy kullanma çağına geldiklerinde ise birer demokrasi havarisi kesilerek sandık başına koşarak oylarını kendilerine küçükken oyuncak veren amcanın partisine vereceklerdir.

demokrasi böyle bir şeydir. kah oyuncaktır, kah kömür. kah mercimektir, kah nohut.