bugün

otomatik portakal.

sürekli falan filan diyor karakter. ağzının üstüne yapıştırasım geliyor.
Oğuz Atay Tutunamayanlar. En iyi kısımları Instagram'da paylaşılanlar, overrated.
(bkz: kayıp zamanın izinde)

(bkz: ulysses)

sıkıcıdan ziyade zor ve emek isteyen kitaplardır. bu ikisini bitirebilenlere hayranım.
irwin yalom un herhangi bir kitabı.
kahraman tazeoğlunun yazdığı tüm kitaplar. bir kitabına denk geldim 3. sayfasında fırlattım. eminim ki diğerleri de öyledir ve evet ön yargılıyım bu adama.
Cevdet Bey ve Oğulları. Fırlatıp atmıştım, affedin.
madame bovary'yi okurken inanılmaz sıkılmıştım.
Linç yemeyeceksem dünya klasikleridir. Ben hızlıca düşünceyi elde etmeyi ve üzerinde fazla oyalanmayı severim. Bu klasiklerde özellikle uzun olanlarda olay örgüsünü ve karakterleri akılda tutmak benim için zor oluyor dolayısıyla felsefi kitaplara göre daha az düşünür oluyorum.
Beni en çok siken kör baykuş olmuştu.
Franz kafka-dava.
Fareler ve insanlar

Başka sözüm yok.
(bkz: goriot baba) benim icin travmadir. okulda odev olarak verilmisti, ozetini okuyup sinava girdigim tek kitap. sonrasinda da balzac beyi bir turlu sevemedim.