bugün

ortalama bir hayvanat bahçesine gidildiğinde hayvanlar alemi ile ilgili göze çarpan ilk gerçek budur. her hayvan gereğinden fazla şaklabanlık yaparken eşek hep bi köşede insanları ve hayatı süzer. çoğumuzun anlayamayacağı düşüncelere dalar gider. en güzel gözler ondadır zaten. arada bir anırır. en cool hayvan odur. ormanın kralı aslan bile maymunluk yaparken eşek taviz vermez duruşuyla klark çeker.
(bkz: eleştiriye nihilist bir bakış)
(bkz: battal amca ve nihilist eşek)
(bkz: esege altin semer vursan esek yine esektir)
(bkz: eeyore)
siz hiç;

bir keçi gibi hoplayıp-zıplayan, tasması çözülmüş bir köpek gibi anlamsızca oraya-buraya koşan, yerde sürüklenen bir ipi yakalamaya çalışan ya da atılan bir topu koşarak tutup size getiren bir eşek gördünüz mü? ben görmedim... görebildiğim; aşırı yükle yokuş yukarı çıkmaya zorlandıklarında; acı-acı, dişi bir eşek gördüklerinde* ise tatlı-tatlı anırmalarıdır yalnızca...

gerçekten de eşeklerin, olaylara yaklaşımı son derece serinkanlıdır. ancak bu, onların nihilist oldukları anlamına gelmez.

bakmayın siz, eşek deyip de geçtiğimize; bir deve kervanına mihmandarlık edecek kadar saygıdeğerdirler aslında... günde, bir avuç arpa ve bir tutam samanla hizmet verecek kadar görev bilincine sahip ve kanaatkardırlar. öylesine kibardırlar ki, kovayla suyu uzattığınızda, o çok soylu gördüğümüz atlar gibi şapır-şupur etrafa saçmadan, süzdüre-süzdüre sessizce içerler. asla! sahiplerini çiftelemezler. eşek çiftesini yiyenler genelde, havlayan ve ayağına dolanan köpeklerle onları, kötü emellerine alet etmek isteyen sapkın insanlardır.

ben bir eşeğe baktığımda;

iyi bir bakımla, 30 yıl kadar yaşayan, sıpalık dönemi dışında; haytalık etmeyen, ağırbaşlı, akıllı-uslu, güngörmüş ağır abi edasında, ciddiyetten hoşlanan, mesafeli fakat son derece vefalı ve kadirşinas bir hayvan görürüm.

- böyle bir hayvanın nihilist olduğunu kim iddia edebilir ?