bugün

Yatılı okuduysan lise yıllarıdır .
Göreceli iddia. Bir bakmışsın üniversite hayatı hiç hayal ettiğin gibi çıkmamış. Bir sürü kazık yemişsin, egolardan sıkılmışsın. Bazen olmuyor işte.
şimdi bir rüyaaaa.
Çok ağır genellemedir. Hayatın her ani güzeldir.
Benim için en güzel sene lise sonda olduğum yıldı diyebilirim, 2013-2014 senesi. Ondan sonrası hayattan keyif alamıyor insan sorumluluklar sürekli arttığı gibi yaşam can sıkıcı ve stresli bir gelecek kaygısı haline gelmeye başlıyor. Üniversitedeyken de sene içinde kendimi iyi hissettiğim zamanlar olmuştur birkaç gün veya birkaç hafta gibi kısa süreli dönemler ama bir bütün olarak düşünürsek iyiydi diyemem kesinlikle, çünkü kendinize ayırabilecek vaktiniz kalmıyordu pek ve daha çok külfet gibi geliyordu insana üniversite hayatı, genelde okuldan çıktığım gibi eve dönüyordum otobüsle, 5 senem öyle geçmişti.
Lise son sınıfı hayatım boyunca yaşadığım en iyi ve en çok tahassür duyduğum dönem olarak görsem de geriye dönmek istemezdim çünkü hayatın kattığı tecrübeler ve bilgiler artık geri dönüşe izin vermiyor, şu an bildiklerimin yarısını bile bilmiyordum belki de o zamanlar o yüzden geri dönmek istemezdim doğrusunu söylemek gerekirse, bir de tekrar aynı şeyleri yaşamak aynı zorlukları atlatmak düşüncesi insanda geri dönme isteğini yok ediyor tekrar bu yollardan geçmeyi aynı mücadeleleri yaşamayı hiç istemezdim çünkü fazlasıyla yorgun hissediyorum kendimi ruhsal ve psikolojik açıdan.
Ama bize anlam katacak hatıralarla ve insanlarla karşılaşacağımıza dair umudumuz ve inancımız canlı olduğu sürece hayat yaşamaya değerdir diye düşünüyorum.
Kim çıkardı bunu . En güzel yıllar lise yıllarıdır . Üniversitede arkadaşlıklar sahtedir .kimsede masumiyet kalmamıştır . Paralı -parasız, güzel -çirkin , yollu-yolsuz ayrımları belirgin şekilde çıkmıştır . Son yıl en salağı bile napcam mezun olunca diye düşünür akillilar iyi bölümlerde zaten kendini heba etmiştir . Üniversite yılları yüksek oktavli gayet boktan bı şeydir.
yanlış.

insan ne zaman mutluysa en güzel yılları da o zamandır.

(bkz: çocukluk)
kişiye ve hayat şartlarınızın yerinde olup olmamasına göre değişir.
2016nın ikinci yarısı için hayatımın en güzel yarı yılıydı diyebilirim. ygs-lys hazırlık gibi sıkıntılı bir süreci geride bırakıp özgürleştiğini hissetmek, yeni bir hayata açılmak, yeni şeyler keşfetmektir.
zor maddi şartlar altında ve bir gelire sahip olmaksızın şehir dışında üniversite okuyup hazır simit poğaçayla beslenenler içinse bunu söylemek zor.
pandemiden dolayı zayi oluyor üniversite yıllarımız. 2. üniversiteyi okumak farz oldu bitirdikten sonra
kişiye göre değişir. hayatı düzgün bir şekilde devam eden insanın her dönemi güzeldir. bir yerde takılıp devamında bir daha toparlayamazsanız takıldığınız ana kadar olan dönem güzeldir.

bana sorsalar lise sona kadar hayatım mükemmeldi. hadi o da düzgündü diyelim ama hayat bitti 2006dan sonra benim için.

yarına çıkmak nasip olmasın ki biri gelip ''al sana 1 milyar dolar, ya da 2006ya dönme fırsatı. seç birini'' dese parayı almam, 2006ya dönerim.
insana göre değişir.

Bilincin yerine oturduğu, kendine, kişiliğine emek vermenin öneminin anlaşıldığı, sosyal hayatın incelikleri ve gerekliliğinin farkedildiği, okumanın, araştırmanın, sorgulamanın, hobiler edinmenin, konserlerin, söyleşilerin, dinletilerin, sanatsal yönün gelişip serpildiği, sizi siz yapan günlerin aktığı dönemdir.

Ciddi sorumlulukların henüz omuzlarınıza çökmediği, kimsenin çalışanı, karısı, kocası, annesi, babası olmadığınız günlerdir.
Tek derdiniz siz ve kendinize katacaklarınızdır.
O yüzden en keyifli ve güzel dönemdir.
Yani hanyayı konya' yi görmeden önceki son istasyondur.
en güzel yıllar kolombiya'da bir muz bitkisinin içerisinde geçirdiğim yıllardı.
Gülümseyerek katıldığım önerme. Tabi bu durum kişinin üniversite yıllarındaki ruh hâli, arkadaşlık ilişkileri vb etkenlere göre değişir ama ben de bu konuda şanslı olanlardandım. En çok özlediğim anlar o döneme ait. Üniversite bittiğinde de o anılar kalıyo elimizde. Mutlu olduğunu hatırlamak için onlara sarılıyo insan, bu da büyük bir nimet bence.
Şu üniversite yılları goygoyunu o kadar abartıyorlar ki, insanlar gidince hayalkırıklığına uğruyor.

Vizeye finale girme stresleri de, o dönemin barındırdığı maddi manevi sıkıntılar da dahil üniversite yıllarına. Çeşitli sıkıntılarla karşılaşan öğrenciler de 'böyle mi geçmeliydi üniv yıllarım' diye üzülüyor sonra. Büyütmeyin arkadaşlar. Belki sonrası çok daha güzeldir. Kişiden kişiye ve yaşadıklarına tercihlerine göre değişir.
elbette güzel yıllar sırf onlardan ibaret olmamakla birlikte, gayet hoş bir önerme.