bugün

Şüphesiz ki biz elma şekeri sevenleri üzen bir gerçek. artık doğru dürüst saplamıyolar mı, yoksa elmalar mı pek taze değil ya da elmanın üstündeki şekerimsi şey mi delinen bölgeye akarak harç görevini pek görmüyor, bilemiyorum. ama eskiden bu kadar kolay çıkmazlardı. belki de eski elma şekeri saplarının tahtadan olmasının da bunda payı olabilir. biri beni durdursun. bu zevzek konu hakkında makale yazmaya doğru gidiyorum. evet.
(bkz: hayata dair iç burkan detaylar)
Saptama yapacak kadar çok mu yiyorsunuz bundan yahu. Ben en son ilkokulda yemişimdir sanırım.
Bu muhabbet (bkz: pamuk şekerin hemen bitmesi) ile yarışır.
keşke tek sorunumuz bu olsaydı.
yiğit anam, kadın anam sokaktan elmalı şekerci geçerken zırladığımızda istemeyelim diye satan adam onları hep götüne sürüyor derdi.
o günden beri görünce bile midem bulanır.
tanım: kalitesiz işçilik göstergesi olan durum.
yani bu hal öyle bir duruma geldi ki artık içim sıkılıyor elma şekeri alırken.
giriyorum pastaneye.
bak bak, elma şekerleri genelde şöyle duruyor ya.
görsel
yamuk olmayanı seçerken cörk diye elimde sapı kalıyor.
çaktırmadan sapını geri itekleyip başka saplı bir elmaya doğru yöneliyorum.
arkadaşlar sapı çok daha kolay çıkan elma şekerine denk geldiyseniz büyük ihtimalle ben onun sapını geri itmişimdir.
bu süreçler beni çok yoruyor, dünyadan tiksiniyorum.
bunalıyorum ben bazen.
evet.
Şekerin kaygan bir madde oluşundan kaynaklandığını düşündüğüm durum.