eline üç kuruş para geçince kumar oynayan baba

kumarbaz olduğu kesindir ama baba olduğu kesin midir? orası bilinmez. evde çoluğu çocuğu aç iken üç kuruş parası ile kumar oynamaya giden sözde aile reisleri, cool ve zarif bünyemde derin fişeklemeler yaratıyor. zengin bir insan olsan neyse, yiyecek en büyük şeyi bir somun ekmek olan adamlar bunu yapmıyor mu? gel de üzerlerine kültürlenme!

(bkz: iskele babası)

aslında baba bile değildir. eline her para geçtiğinde çoluk çocuğunun rızkını gidip kumar masalarında harcayan biri ne kadar baba olabilir ki(?) elinde avucunda ne varsa kumara yatıran, birde üstüne üstlük kumarhaneye borçlanan, evden para istediklerinde olmadığı için bağırıp çağıran, acımasızca karısını döven, çocuklarını itip kakan insanın baba olmasını bırakın insan bile değildir şahsımın gözünde.

bir hastalığa kapılmıştır ve içinden çıkamıyordur. bir daha oynamamak için yeminler, tövbeler ediyordur. ama o kumar denilen illet öylesine işlemiştir ki ruhuna, bedenine farkında bile değildir. sadece kendini düşünüyordur.

genellikle 1 kazanır 10 kaybeder bu tipler. kaybettiğini düşünmeden kazandığına sevinir dangalak insan. kumarhaneden borç para alır yine oynar. ödeyemeyince üç kuruş limiti olan kredi kartlarına saldırır. onlarda tükenince tefeciye gider faizle para alır. eşini, eşine dostuna muhtaç eder. ailesinden komşusundan borç para, altın ne varsa alması için zorlar. ama yetmez. gelen para tefeciden alınan paranın faizine ancak yetiyordur. çaresizdir. evinin erkeği olduğunu, babalığını, her türlü sıfatını unutur.

anne sadece kendi çapında çalışarak eve ve çocuklarına bakmayı amaç edinmiştir kendisine. bir vasfı olmayınca da kendisini evlere temizliğe gitmekte bulmuştur. ardından banka hacizleri yetmiyormuş gibi, borçlar ödenmeyince eve adamlar gelir. o baba sıfatındaki mahluk eve gelmez. evdeki eşi, çocukları korkudan çaresizce yaşadıkları korkuyla kalırlar. babalarından nefret ederler. tek sığınacakları kucak her zamanki gibi ana kucağıdır onlar için.

bunları nereden mi biliyorum(?)